Belgesel:"Serçelerin Süvarisi - Suwariye Çüçıkan " / SÜMEYRA
Kimi zaman, "... Şu, Varna deli etti beni, divane etti..." diyen Nazım`ın hasretidir türküsü... Kimi zaman, işçi korolarıyla söylediği o en güzel marş, "uyan artık uykudan uyan , uyan esirler dünyası, zulme karşı hıncımız volkan, bu ölüm dirim kavgasıdır..." diyen Enternasyonal`dir türküsü... Kimi zaman da, " allı turnam bizim ele varırsan, şeker söyle, kaymak söyle, bal söyle..." diyen memleket hasretidir türküsü... Sümeyra`nın türkülerini dinlemeye davet ediyoruz.

Konuşma: Bertan Onaran
Türküler: İlkay Akkaya, Nevzat Karakış
“Sümeyra Çakır Fotoğraf Sergisi”

SÜMEYRA ÇAKIR HAKKINDA
25 Mayıs 1946’da Edirne’de doğan Sümeyra Çakır, İstanbul Teknik Üniversitesi’nde mimarlık öğrenimini sürdürürken İstanbul Belediye Konservatuvarı’nda klasik batı müziği eğitimine başladı, iki yıl sonra da Ruhi Su’yu tanıdı:
“İlkokuldan beri gerçekleştirilememiş müzik tahsilini yapma rüyamı, ancak üniversitede öğrenci olduğum sırada Konservatuvar’ın akşam bölümüne girerek, biraz geç kalmış da olsa, yakalamaya çalışıyordum. Tam o sırada Ruhi Su’yu duydum. “Bebek Türküsü”nü söylüyordu. Soluksuz kaldım. Bu hayranı olduğum Alman romantikleri Schumann, Schubert ve Brahms değildi. Onları söyleyen seslere de hiç benzemiyordu. Fakat onlar kadar güzel, hatta onlardan daha çok insan ve toprak kokusuyla yüklüydü. O günden sonra hep türkü söylemeye başladım.”
Mimarlığı bırakıp, Ruhi Su’nun öğrencisi olarak müziğe devam eden, daha sonra Dostlar Koro’sunda çalışan, birlikte “Pir Sultan Abdal”, “ Köroğlu”, gibi konserler veren Sümeyra Çakır, bir süre sonra tek başına konserler vermeye başladı. Fransa, İngitere, İsviçre, Batı ve Doğu Almanya, Küba, Yunanistan ve Bulgaristan’da sahneye çıktı.
12 Eylül darbesinden sonra bir “Türkiye Haftası”na katılmak üzere Berlin’de bulunan Sümeyra, bu arada Türkiye’de Maden İş Sendikasının işçi korosunu çalıştırırken “Enternasyonal” marşını söylettiği için “arandığını” öğrenince,bir daha geri dönemedi. 1985 yılında vatandaşlıktan çıkartıldı.
Müziğini icra etmeye Almanya’da devam etti. 80’li yıllarda Frankfurt’ta yaşadı. Sidney’den, Helsinki’ye dünyanın birçok köşesinde sayısız konserler verip, festivallere katılıp, barış, özgürlük ve memleket türkülerinin yer aldığı albümler yaptı.
“Kadınlarımızın Yüzleri”, “Allı Turnam”, “Serçelerin Süvarisi- Suwariye Çüçıkan” albümlerinin yanı sıra Nazım Hikmet’in şiirleri ve kendi bestelerinden oluşan kayıtları, çalışmaları ne yazık ki bir albüm haline getirecek zamanı olamadı..