Türkiye`de başarılı bir toprak reformunun gerçekleştirilememiş olması ve güneydoğu`da güvenlik gerekçesiyle gerçekleştirilen köy boşaltmalar toprak sahibi köylünün toprağından olmasına; bölgede kalan tek geçim kaynağı hayvancılığın da bitmesine yol açmıştır. Şehirde yaşanan sosyo-ekonomik kaynaklı problemler, bölgede çiftçilik ürünü olan pamuk ve tütün alımlarında düşük fiyat ve kota uygulamaları, sanayi boşluğunun getirdiği daralma, ülkedeki özelleştirme ve tarım politikaları gibi nedenler, kamu istihdamının zaten düşük olduğu bölgede, işsizliği ve işsizliğin sonucu olarak sosyal güvencesiz ve düşük ücretle çalışma oranını arttırmıştır.

Yılın ilk aylarından itibaren özellikle Güneydoğu`dan, umutlarını da sırtlanarak çoluk çocuk, gruplar halinde, tehlikeli taşıma yöntemleriyle yola çıkan tarım işçileri, tuvalet, banyo, temiz içme suyu yokluğu ve beslenme bozukluğuna bağlı olarak ortaya çıkan enfeksiyonlar ve bebek ölümleri, eğitimin yarıda kesilerek çalışma alanlarına geliş, uzun süreli-ucuz ve sigortasız çalıştırılmaları, insan onurunu zedeleyen barınaklarda yatıp kalkmaları ile önemli bir toplumsal sorunun parçası olmaya devam etmektedirler.