RAMPA, Güçlü Öztekİn’İn ‘İyİ İşler Zaman Alır
Müthİş şeyler Anİden Olur’ Adlı Sergisine ev sAhİPlİğİ Yapıyor.
Güçlü Öztekin, 2010’da Rampa’daki sergisinde farklı boyut ve araçları
kullanarak dönüştürdüğü mekanı, yeni sergisinde daha steril bir
şekilde bölüyor, organize ediyor; mekanda hapsolan işler birbiriyle
ilişki kurarken aynı zamanda Rampa’nın mimari yapısına ve sanatçının
bilinçli ama geçici bir işgalci olduğuna da gönderme yapıyor.
Güçlü Öztekin’in Rampa’daki ikinci sergisi, sanatçının sergi mekanı
ve kendi üretimiyle ilgili çok katmanlı ilişkisini kurcalar nitelikte. Ana
sergi mekanını bölen Öztekin, ‘soyut’ ve ‘portre’ olarak grupladığı
işlerini sırt sırta sergiliyor. ‘Soyut’ olan eserler sanatçının kullandığı
farklı şekil ve figürlerin parçalanmış, bölünmüş ve yerinden edilmiş
halleri olarak okunabilecekken portrelerde bir insan “tip”ine doğru
gidildiği düşünülebilir. Soyut ve portreler, kullanılan malzeme ve
Öztekin’in görsel dili ile bağdaşırken, aralarındaki keskin ayrım
ve içerdikleri düşünülen konunun ön plana çıkarılması, sanatçının
pratiğini bölerken birleştirir nitelikte. Böylelikle kendi işlerinde
yarattığı bu yapay, yüzeysel çatallanmayı bir üretim sathı olarak
kullanıyor. Bıçak sırtını andıran duvarın iki tarafına aynı anda hakim
olamayan izleyici, ‘dışarıda’ bırakılmış işler aracılığıyla Öztekin’in
her sergisinde baştan kurguladığı, bozduğu çerçeveyi görmeye davet
ediliyor.
Sokak seviyesindeki sergi mekanı ise, ana sergi mekanındaki keskin
ayrımın aksine bir beyin fırtınasının görselleştirilmiş hali niteliğinde.
Mekanı iki ve üç boyutlu şeylerle işgal eden, sahiplenen Öztekin aynı
sergi kapsamında mekan içinde mekan üreterek izleyiciyi parça parça
zevk almaya teşvik ediyor; üretim sürecini sergileme sürecinden
ayırmayan Öztekin’in bu tavrı ile, sergi amibimsi bir yaratık gibi
hareket ediyor.
- Yorumlar ve Derecelendirmeler
- Herhangi bir yorum yapılmadı ilk yorumlayan siz olun...