Gaetano Donizetti, komik opera 2 perde
Yaratıcı Kadro:

Orkestra Şefi: Raoul Grüneis
Sahneye Koyan: A. Yekta Kara
Dekor: Efter Tunç
Kostüm: Şanda Zipçi
Koro Şefi: Gökçen Koray
Işık: Bülent Darcan

Sanatçılar:
Adina: Esra Çetiner, Ayten Telek, Sevim Zerenaoğlu
Nemorino: Caner Akın, Ahmet Baykara, Cenk Bıyık
Belcore: Caner Akgün, Önay Günay
Dulcamara: A. İhsan Onat, Kevork Tavityan
Giannetta: Betül Görgülü, A. Beril Yürekli
Korrepetitör: Ender Ormanlar, Yuliya Bapova, Paolo Villa, Leonhard Garms, S. Deniz Şenpolat, S. Aslıhan Korkmaz
Rejisör Yardımcıları: Doğan Çelik, Esra Tütüncüoğlu
Kondüvit: Sırma Büttem
Suflör: Semra Aktekin

İlk kez 1832 yılında Milano’da seyirci karşısına çıkan ve librettosu Felice Romani’ye müziği ise opera tarihinin en önemli bestecilerinden Gaetano Donizetti’ye ait olan “Aşk İksiri” Yekta Kara’nın çağdaş yorumuyla seyirci karşısına çıkıyor.

Sıradan bir köylü olan Nemorino’yu garson, varlıklı Adina’yı ise kafe sahibesi olarak yorumlayan yönetmen Yekta Kara eseri, yazıldığı dönem olan 1800’lü yıllardan bir asır sonrasına, II. Dünya Savaşı bitimine, bölge olarak ise Toscana’dan Napoli’ye taşıyor.

Aşkı için her şeyi feda eden Nemorino’nun talihinin bir gecede dönüşünü ve aşkın para karşısındaki mücadelesini öne çıkaran Kara aynı zamanda, Amerikan kültürünün İtalya’daki ilk etkilerine de dikkat çekerek bu dönüşümü, Napoli’ye çıkarma yapan müttefik güçler ve onların komutanı Belcore karakteriyle vurguluyor. Eser, 1940’lı yılların Napoli’sinde Akdeniz’e özgü panjurları, limoncu arabaları ve sapsarı çiçekleriyle de seyirciyi görsel bir şölene davet ediyor. Opera tarihinin unutulmaz aryalarından “Bir Damla Gözyaşı”nı (Una Furtiva Lagrima) da içeren eserde Adina’yı Ayten Telek/Sevim Zerenaoğlu; Nemorino’yu Caner Akın/Ahmet Baykara; Belcore’yi Önay Günay/Caner Akgün, Dulcamara’yı ise Ali İhsan Onat/Kevork Tavityan canlandırıyorlar.

Raoul Grüneis’in orkestra şefliğinde sahnelenen eserin dekorları Efter Tunç, kostümleri Şanda Zıpçı, ışık tasarımı Bülent Darcan imzası taşıyor.