Papirüs, parşömen, Gutenberg... İnsanın kağıtla kurduğu ilişki tüm zerafetiyle devam ediyor. İnsanın içindeki en ince tel kopana kadar da devam edecek. Can Erçin epeydir uğraşıyor kağıtla. Heykeller yapıyor, çevresindeki doğal dokuyu aktarıyor kağıda, yüzeyler kuruyor.

Devlet Güzel Sanatlar Akademisi Heykel Bölümü’nden mezun olduktan sonra okumak ve çalışmak için gittiği Paris’te de sürmüş kağıda olan düşkünlüğü. Orada katıldığı mimarlık ve tasarım programları bu hülyalı malzemeyi kavrayışını, kullanma biçimini etkilemiş, geliştirmiş besbelli.

Kağıt mekanlaşmış, topografik boyutlar kazanarak, adeta kendi coğrafyasına kavuşmuş. Lekeler, renkler, ton geçişleri; kıvrımlar, büklümler arasından birer birer uyanan küçük güneşler: Kağıt insanın aynasıdır.