Harmony Sanat Galerisi, 2009 – 2010 sergi mevsiminin ikinci konuğu olarak ressam Cansen Ercan’ı ağırlıyor. Sanatçının 27. kişisel sergisi, 14 Kasım – 13 Aralık tarihleri arasında Harmony Sanat Galerisi’nde kapılarını açıyor. Cansen Ercan’ın ödünsüz üslubunu ve tartışmasız ustalığını bir kez daha sanatseverlerle buluşturan sergide yer alan eserler duyarlık yüklü bir atmosfer yaratıyor.

Cansen Ercan, konuyla ilgili düşüncelerini şöyle dile getiriyor: “Resmim her zaman dış gerçekliği bozuyor, yüzeyi bölüyor, yeniden düzenliyor. Ortaya koyduğum, nesnel olanla çatışan kurgunun gerisinde kişisel tanıklığımın suretidir… Desen kendi başına bir ‘tamamlılık’ olarak ele alındığında sanatçının en yalın, en taze ve ellenmemiş yanıdır; gündelik yaşamı içinde anlamını bulan subjektif damarıdır. Öznel olanın nesnel olanla çatışmasının sonucunda ortaya çıkan kurgunun gerisinde ressamın kişisel tanıklığı resmin inandırıcılığını omuzlar. Bir ressamın gözlemlerini biriktirme biçimi diğerlerinden farklıdır; ayıklayarak, ekleyerek, çoğaltarak, yeniden düzenleyerek biriktirir ve bir malzeme haline getirir. Bu birikim resimsel, plastik unsurların çevrelediği yüzey üzerinde resim halini alır. Bütün hesaplaşmam bahsettiğim bu resimsellik içinde ortaya koyduğum problemlerde ve o problemleri çözerken sunduğum önermelerdedir. Bu anlamda malzeme dile hizmet eder. Resimsel kaygıların, plastik değerlerin, resmin kendi iç kriterlerinin dışında edebiyata, şiire temel oluşturabilecek unsurları benim işlerimde aramak yanlış olur. Resimlerimde kullandığım unsurların her biri diğeri kadar önemlidir. Bazen odak, bir peyzajda bir açık lekeye denk gelebilir. Resmin yüzey üzerindeki kurgusuna bağlı olarak yer değiştirebilir. Pozitif ve negatif alanların dağılımı - yüzey üzerine yerleştirilme dinamiği - o resmin matematiğine aittir. Sanatın zeminini titrediği, yapılan çoğu şeyin sanat ortamına sorgusuzca sokulduğu ve destek gördüğü günümüz karmaşasının içinde sanat tarihinin nirengilerini referans alarak ona eklemlenmeye çalışmak ve evrensel sanatsal değerlere sahip kişiselliğe sahip çıkmak önemli benim için. Çalışmayı, devamlığı ve hızı önemsedim. Abartmaktan, aşırı duyarlılıktan çekindim; yerine yalınlığı, yoğunluğu ve azlığı koydum. Tercihim, izleyiciyle resmin kendi elemanları ve plastik değerler üzerinden ilişki kurulmasından yanadır.”