İspanyol sanatçı Carlos Aires'in Türkiye'deki ilk kişisel sergisi Mısır Apartmanı'ndaki CDA-Projects galeride açılıyor.

Havada Aşk Kokusu Var (Remiks) isimli sergi, Aires'in İstanbul için özel olarak düzenlediği bir seçkiden oluşuyor. Farklı serilerdeki çalışmalarını biraraya getirdiği bu seçkide Aires, fotoğraflarının yanında uzun çalar plakları keserek ürettiği vinil düzenlemeler ve ünlü aşk şarkılarına olduğu kadar Barok dönem ikonalarına da referans veren çalışmalarıyla izleyiciyi aşk, ilişkiler, anılar ve acılarla dolu renkli ve ironik bir dünyanin içine sürüklüyor.

Galeri alanında özel bir düzenlemeyle sunulan Büyülü Orman isimli calışma serisi, Romantik dönem şair ve sanatçılarını büyüleyen, huzurlu ve sükunetli pastoral görüntülerden oluşuyor. Hiç kimsenin görünmediği, kuytuda kalmış pastoral manzaraların bu kartpostal mükemmelliğindeki fotoğraf karelerini izleyenler, kendilerini, aslında eşcinsel ilişki üzerine kurgulanmış müstehcen ve edepsiz bir senaryoya baktıklarından habersiz buluyorlar. Bu çalışmalarda eşcinsellerin ilişki odaklı buluşmaları ve bu amaçla yaptıkları gezintilerin sessiz tanığı olarak doğa, kendini açık etmeden pozlanıyor. Göz yanıltma tekniği olarak da bilinen trompe loeil'in bir postmodern örneğiyle karşı karşıya olduğumuz bu çalışma serisinde, bu sefer yanılan göz değil, fotoğrafları okuma şeklimiz oluyor.

Carlos Aires'in kesilmis vinil plaklarla biraraya getirdiği etkileyici ikonografi, cinsellik, milliyet, din, porno, pop kültüründen oluşan bir repertuari ustaca bir araya getiriyor. En kaba haliyle gerçeklik, eğlence dünyasının ışıltısıyla bir araya gelip bu katmanlar arasındaki farkı yok ederek çelişkiyi artırıyor.

Fernando Castro Flórez?, Aires'in çalışmalarıyla ilgili olarak şöyle söylüyor. "Bu özenle kesilmiş plaklar onca arzunun, tarihin, inancın, geleneklerin ve eğlencenin emirlerinin bir tür otobiyografik alegorisini oluşturmaktadır. Bir an bir DJ olarak bir sanatçıyı ya da bir küratörü kamufle eden Aires, eskiye ait nesneyi, başımıza gelenleri anlatmak için kritik etme gücüne sahip bir fetişle ne açık açık ne de kapalı bir anlatıma düşmeden içimize işleyen hikayeleri bilgi kirliliğine atıfla örüyor."