Daire Galeri 21 Şubat - 28 Mart 2015 tarihleri arasında “Çoktan Seçmeli” adlı sergiyle Anti-pop, Didem Erbaş, Nesren Jake, Korhan Karaoysal, Buğra Erol, ve Seher Uysal’ı ağırlıyor. Sergi, çalışmalarında öğrencilik süreci, eğitim, okul temalarına yer veren sanatçıları bir araya getirme düşüncesinden yola çıkıyor. Kişisel belleğin oluşmasında önemli bir süreç olan çocukluk ve ilk eğitim sürecini, sanatçıların hangi nedenlerle ele aldıklarını inceliyor ve toplumsal hafızaya bu sürecin katkılarını sorguluyor.

“Hayat insanın yaşadığı değildir; aslolan, hatırladığı ve anlatmak için nasıl hatırladığıdır.”
G.G. Marquez

Bir kimsenin yaşam öyküsüne dair anımsama eylemleri ile şekillenen, kişisel bir geçmişe gönderme yapan belleğimiz, aslında birçok insanın tanıklık ettiği, ortak bir anın alımlanması ile oluşur. Herhangi bir şey ile bağ kurmayan bir bellek mümkün değildir. Kişi, içinde yaşadığı toplumun, devletin, coğrafyanın geçmişini bilmese de, büyüdüğü evi, ailesini, yakın çevresini, okuduğu okulu, yaşadığı yeri tanır ve kimliği tüm bunlarla birlikte şekillenir. Anıları da bu çerçeve ile bağlantılarla kişide yer eder. Bellek, her zaman bir kişiye ‘ait’tir, ama bu bellek toplumsal olarak belirlenir. Assmann ‘ın dediği gibi “Kuşkusuz toplumlara ‘ait’ bir bellek yoktur, ama toplumlar üyelerinin belleğini belirler.” En kişisel anılar bile sadece sosyal grupların iletişimi ve etkileşimi üzerinden oluşur.” Bireysel hafızalarımızın toplumsal bir niteliği olduğunu varsayan pek çok düşünür, toplumsal bellek dediğimiz olgunun kişisel belleklerin birlikteliğinden, ortaklığından oluştuğunu savunur. Sergide yer alan sanatçıların çalışmaları da bu bağlamda ele alınmıştır. Sanatçıların her birinin kendi bireysel geçmişleri izleğinde oluşturdukları çalışmalar, benzer mekanlar, figürler, olaylar bütünlüğünü barındırırken, belli toplumsal süreçlerimizi yansıtmaktadırlar.

Sosyalizasyon açısından önemli bir dönem olan ilk eğitim süreci, belleğin yeniden kurma işlevi ile sanatçıların çalışmalarında canlanıyor. O dönemlere ait geçmişleri, Assman’ın dediği gibi, şimdiki zamanın değişken ilişkileri çerçevesinde yeniden örgütleniyor. İzleyici ve çalışmalar arasındaki ilişki de hatırlama eylemini harekete geçirerek örgütlenme sürecine dahil oluyor. İnsan belleği somut bir mekana yerleştirdiğinde daha iyi anlayabileceğini düşünür ve tüm anılarını da belli bir düzen içinde oluşturduğu mekana yerleştirir. Bu kez hatırlananlar okul ve okula adapte edilmiş ritüellerin gerçekleştiği yerleri mekan olarak sahipleniyor.

"Çoktan Seçmeli" sergisinde yer alan sanatçıların her biri kendi kişisel deneyimleri ile oluşturdukları ortak mekan algısı yaratan işleriyle farklı toplumsal, siyasal ve sosyolojik konulara göndermeler yapıyorlar. Sergi, toplumsal belleğimiz içinde ayrı bir yere sahip ilk eğitim süreçlerini, sanatçıların nasıl ve nelere dokunmak isteyerek hatırladıklarına odaklanıyor.