Ekin Koç, Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, Resim Bölümü, Neşe Erdok Alölyesi Mezunu ve Işık Üniversitesi Resim Bölümünde Prof. Balkan Naci İslimyeli ile master tezini hazırlamakta olan genç bir sanatçı.

“Aile Yadigârı/Heirloom” isimli bu ilk kişisel sergisinde, çeşitli malzemelerle - karışık teknikte gerçekleştirdiği çalışmalarıyla, günümüz toplumunda giderek önemini yitiriyormuş gibi görünen içsel değerleri, ilişkileri, aile, aitlik gibi kavramları sorguluyor.

Sanatçının çalışmalarında, birbirlerine iç dünyalarını açamadan yaşayan, günümüz hırsları ve korkularıyla dolu bireylerlerin aşk sahneleri, yatak odalarında bağrışan figürler olarak karşımıza çıkıyor. Modern kadının günümüz dünyasında güçlenip birçok yeni sıfat edinirken, katılaşan ve doğasına uymayan bir yapıya bürünüşü, hırçınlaşması, kendi kendisini duygusal bir şiddete maruz bırakması, erkek figürlerinin kadının üzerine çöken dehşet dolu ifadesi üzerinden anlatılıyor.

Ekin Koç’un dünyasında ilişkilerin bu hâli -içsel değerlerini ve kaderlerini popüler kültürün ellerine bırakan bireylerin yaşadığı bir sonuç gibi- ailenin günümüz toplumundaki yerinin kavranamamasından kaynaklı bir durum olarak gösteriliyor. Aileye ait ve aynı zamanda ondan kopuk olmaya mahkûm modern yaşamın dualitesindeki insan, sanatçıyı özgürlük ve yalnızlık kavramlarını irdelemeye itiyor. Ailenin toplu yaşayışındaki güveni ve huzurlu hayatı terk eden modern insanın, kendi başına çizdiği yolda elde ettiği özgürlük ve onun bedellerinden biri olan manevi kayıplar, kolaj çalışmalarında, eski fotoğraflarla, kesilmiş eski çarşaf ve kıyafetlerle, dantellerle sembolize edilerek anlatılıyor bize. Bu malzemelerin çok özel ama eski ve atılacak eşya parçaları olduğunu görüyoruz, tıpkı ailenin kendisi gibi; değerli fakat geride bırakılması gereken anılar.

İki çocuğun sırtı dönük boşluğa giden adımlarında ise, toplumumuzun, özellikle batı kültürü/küresel kültür adı altında tek tipleşen yaşayışını ve doğanın özünü, güzelliklerini kaybeden kent insanının yalnızlığını görüyoruz. Genç sanatçı, büyük kayıplar çağından ders aldığını varsaydığımız insanın, klişeler içinde yaşarken, içsel olarak aynı yıkımları tüketim toplumunda da sürdürdüğünü fısıldıyor usulca burada.

Arınma ve içsel bir büyüme için bizi kendimize bakmaya çağırıyor…

Ekin Koç, bu ilk sergisinde, kendi hayatından an’ları, anıları ve aile yadigârı kırıntılarını bizimle paylaşıyor ve bize uzun uzadıya dinleyeceğimiz bir hikâyeden çok an’lar sunarak hayal kurmamız için bizi özgür bırakıyor.