Bundan 34 yıl önce bugün doğdum. Doğar doğmaz deniz ve güneşle tanıştım. Huysuz aksi bir çocuk oldum. Ama yüzmeyi çok sevdim.

İlkokulda çok merak ederdim, yan sınıfta neler oluyor, yukarı katta neler var, birşeyler kaçırıyor muyum? Her an her yerde olmak isterdim. Bir tek sıkıntım buydu. O zamanlar da dans ederdim.

Yıllar geçtikçe hedefim değişmedi. Çok okudum, çok çalıştım. Hep “ne olmaz” dedim. “Olmaz"ı aradım, "bu olmazı nasıl yaparım” diyerek denedim elimden gelen ne varsa.

Bazısı oldu, bazısı olmadı. Ama hep “oyun” oynadım. Düşledim, hayal kurdum.. Düşlediğimi gerçek sandım. Anlattım, paylaştım… Çoğunlukla anlaşılmadım. Ama büyük hocalarla çalıştım. O da benim şansım oldu.

İş diyorlar ya yaptıklarıma, “Aşk” o bazıları biliyor, bazıları bilmiyor. Bilenleri de sevdim, bilmeyenleri de. En zor gelen hayallerimi ve beni değiştirmeye çalışanlar oldu. Zaten olmadı, değişmeyince en kötü bem oldum. Kötü halimi de sevdim, iyi halimi de sevdim.

Bir ara çok konuştum. Beni değiştirmeye çalışanlara inat ben de onları değiştirmeye çalıştım. Sonra anladım. Herkes haklı, değişmesi gereken hiçbirşey yok. Herşey olduğu yerde güzel. Bütün güzellikleri kabul ettim. Kimseye kin gütmedim. Kimsenin kötülüğünü istemedim.

Hayat beni hiç büyütmedi. Deniz kenarında geçiyor ömrüm. Oyun oynayarak, paylaşarak, gülerek, eğlenerek. Hayatıma giren, çıkan, kalan herkese şükürler olsun. Herkesi çok sevdim.

Bir de ellerimi çok sevdim. Çok güzel dokuyorlar biliyor musunuz a dostlar. Ayaklarımla da barıştık. Bayılıyorum onlara da :) bir de boyumla anlaştık. En güzeli o oldu :) yeni birşeyler yapıyorum bu yeni yıl için. Güzellikle paylaşalım. Geceler aydınlık, gündüzler pırıl pırıl olsun…