Sahir Abacı'nın bu sergisinde, iç mekân ve insan üzerine kurgusal kompozisyonlardan oluşan, özellikle gölgenin koyu karanlığında beliriveren keskin ışık lekeleri, bazen koyunun açığa yumuşak gri geçişlerle evrildiği iç mekân düzenlemeleri, bazen de siyah-beyaz / açık-koyu biçimsel kompozisyonlar üzerinden, figürün beden diliyle yine de bir insan öyküsünün oluşmasına izin veren, görsel düzenlemelerin arasından izleyenlerin algısına küçük ipuçlarıyla yön veren fotoğraflar yer almaktadır.