İstanbul Fransız Kültür Merkezi, 2 Şubat - 4 Mart tarihleri arasında Türkiye’nin en önemli fotoğraf sanatçılarından İzzet KERİBAR ile Fransız çağdaş sanatçı Laurence AËGERTER’in Fransa’daki farklı müzelerde gerçekleştirdikleri fotoğrafları sergiliyor. Sergide yer alan fotoğraflar, müze mekanlarında sanat yapıtlarıyla ziyaretçiler ve eseri seyredenler arasındaki ilişkiyi iki sanatçının farklı bakış açısıyla yansıtmakta.

İstanbul Fransız Kültür Merkezi, farklı yollar izlemiş ve farklı nesillerden, Fransız ve Türk iki fotoğraf sanatçısının müze dünyasına yönelik çalışmalarını içeren bir sergi düzenliyor. Paris’deki Louvre ve Pompidou müzeleri veya Saint Petersburg’daki Ermitage gibi mekanlarda çekilen fotoğraflar, sanatçıların benzersiz bakış açıları sayesinde ikonik görüntü ve müzedeki ziyaretçi arasında kalan klasik ve modern resmin sanat eserlerini gösteriyor : dünyaya bakan gözlere bakan gözler…ya da bir sanat eserinin seyredilme anını yakalama sanatı.

1936 doğumlu, Saint-Michel Lisesi mezunu fotoğraf sanatçısı İzzet Keribar bir milyondan fazla görüntü ile Türkiye’nin en zengin görsel arşivlerinden birine sahip. Akademik Başarılar Şövalyeliği ile onurlandırılan Keribar’ın çalışmaları, aralarında 2001 FUJIFILM Millenium birincilik ödülünün de bulunduğu çok sayıda saygın ödüle layık görüldü. Sanatçının eserleri otuz yıla yakın bir süredir düzenli olarak Skylife, Atlas, National Geographic Traveler, Géo ve Le Point dergilerinde yayınlanmaktadır. Çok sayıda kitabı bulunan Keribar birçok ulusal ve uluslararası fotoğraf yarışmalarında jüri üyeliği de yapmakta.

1972 yılında Marsilya’da doğan Fransız çağdaş sanatçı Laurence Aëgerter, Amsterdam’da çalışıyor ve yaşıyor. Çok sayıda ödül kazanmış olan sanatçının çalışmaları New York’ta MoMA, Nice’te MAMAC ve Paris’te Centre Pompidou Kandinsky Kütüphanesi gibi saygın koleksiyonlarda sergileniyor. Video, performans, yayın gibi farklı tarzlarda çalışan sanatçı toplumumuzu sınıflandıran sistemleri (ansiklopedi, rehber, gazete vs) sorguluyor. İşlev ve yapılarını değiştirerek nesneleri başlangıç hedeflerinden alarak yeni biçimleriyle değerlendirmeyi öneriyor.