Galerist, 7 Eylül – 14 Ekim 2017 tarihleri arasında TUNCA’nın galerideki ilk kişisel sergisi Terra Amata’ya ev sahipliği yapmaktan mutluluk duyar. Başlığını Avrupa’da Neandertal’lerin barınak inşa ettiği ilk tarih öncesi yerleşim olarak bilinen Terra Amata’dan alan sergi, en temel barınak biçimleri üzerinden mimari ve arazi arasındaki ilişkiye odaklanıyor. TUNCA’nın son dönemde ürettiği kağıt üzerine çizimler ve heykelleri bir araya getiren sergide aynı zamanda galerinin mimarisini sorgulayan, mimari yapıyı hem bir nesne hem de bir mekan olarak ele alan bir müdahale sunuluyor.

Sanatçının hem mimari işleve, hem yapılı çevre ile doğa arasındaki akışkan ilişkiye olan yaklaşımında zaman, bellek ve anıtsallık öne çıkar. “Domus” isimli çizim serisinde betimlenen mimari biçimler ilk bakışta ‘ev’ kavramına dair en temel temsil kodlarını barındırsa da daha yakından bakıldığında pencereler ve kapılarla ilgili çeşitli işlevsizlikler ve uyarlamalar göze çarpar. Evlerin geçiş alanları üzerindeki bu oyuncu yer değiştirmeler içerisi ve dışarısı arasındaki çizgiyi bulanıklaştırır ve geçiş alanlarının ya sıradışı bir ölçekte yayılışına ya da tamamen tıkanma olasılıklarına işaret eder.

Sergide yer alan tüm desenler sanatçının Polonya’daki Auschwitz-Birkenau Toplama Kampları’nı gezerken çektiği fotoğrafları esas alır. Bunlar savaş sırasında Auschwitz-1’in parçası olarak yeniden işlevlendirilen ve günümüzde de Holokost’u hatırlamak üzere anıt işlevine bürünmüş olan süvari kışlalarının ön cephe ve iç görünümleridir. TUNCA’nın betimlediği bu yapılara ait tuğla duvarlar, kapılar ve pencereler birçok tarihsel katmanı birbirine örer ve kullanım değeri ile sembolik değerin sürekli birbirinin yerine geçtiği alanlar yaratır. Bu çalışmalarda mimarı yapıların inşası, işlevlerini yitirmeleri, anıtsallaşmaları, terk edilerek zaman içerisinde doğadaki dönüşümleri eşzamanlı olarak karşımıza çıkar ve tarihin yalnızca geçmişe ait birşey olmadığını, şimdiki zamana dair kanıksadığımız herşeyin geçiciliğini hatırlatır.

Mimar Sinan Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Resim Bölümü’nden mezun olan TUNCA, 2000’lerin başından beri tuval, heykel, enstalasyon, video, performans gibi çok yönlü pratiği ile tarihsel bellek, kültürel kimlik ve politik olgular üzerinden şekillenen bir imgeler dünyası kurgular. Çalışmalarında toplumsal ve politik olaylar üzerindeki ideolojik kurguların ve tarihsel yücelticiliğin aşılmasını kendisine mesele edinir. TUNCA, resmi tarihlerden bireysel hikayelere hafızanın anıtsal katmanları arasında gezinir, belgeselciliğin ve işaret ediciliğin ötesinde, sanatsal pratiği dahilinde tanıklık olgusunu irdeler.

2005 yılında, 9. İstanbul Bienali’ne paralel olarak “Yüzen Gecekondu” isimli performansında sanatçı, Guido Casaretto ile beraber Haliç’te inşa ettikleri yüzen bir gecekondunun içerisinde bir hafta geçirirler ve bu süreci belgelerler. 4. Uluslararası Çanakkale Bienali, CerModern, santralistanbul, Kuad Galeri, Proje 4L Elgiz Çağdaş Sanat Müzesi, Siemens Sanat Galerisi gibi birçok farklı kurum sergisinde yer alan sanatçı 2014 yılındaki kişisel sergisi “Desire” kapsamında profesyonel aşçılık eğitimi alarak gastronomi, tarih ve politika üzerinden ilişkilendirdiği bir dizi performans gerçekleştirir. Son dönemde çalışmaları Corridor Project Space, Amsterdam (2017)’da Superflex ile birlikte ve Sabancı Üniversitesi Kasa Galeri, İstanbul (2016)’da Hera Büyüktaşçıyan ile birlikte iki kişilik sergilerde gösterilmiştir. 2017’de Galerist’te “Göremediğimiz Tüm Işıklar” adlı grup sergisine katılan TUNCA aynı yıl Paris Cité des Arts Konuk Sanatçı programına katılmıştır.