Yalnızlığımız belki de tek sığınağımız, hayal dünyamız tek mutlu olduğumuz yer midir? Umutlarımızı koruyabilmek için hayata hiç karışmamak mı gerekir? Dünyanın kaosu içinde sakince dinlenebileceğimiz, bizi örselemeyecek, ufalamayacak bir an yok mudur? Bilmeye can attığımız, kıyısında bir ömrü geçirebileceğimizi düşündüğümüz, bıkmadan usanmadan peşinde koştuğumuz insanlar neden tanıştığımızda tüm yaldızlarını dökerler? "Sandığımız" ile "gerçek" arasında niçin bu denli büyük ve acıtıcı bir fark olur?

Sabahattin Kudret Aksal`ın kaleme aldığı Bay Hiç, tüm bu soruların ve daha fazlasının etrafında dönen, hayatın açmazlarını, ayrıksı bireyin bitimsiz yalnızlığını, düşle gerçeğin çakışmazlığını anlatan biraz komik biraz da hüzünlü bir oyun.