Nedir adil davranıldığını hissettiren? Nereden gelir ve nereye gider vicdanın sesi? Hrant`ın katillerinin aramızda gezdiği, Festus Okey`in iki yıldır kimlik tespitinin yapılamadığı, `Hayata Dönüş`lerde hayatların söndürüldüğü bir dönemde adalet bir oyundan başka ne olabilir? Ya da belki bir Kafka hikayesinden, gerçeğin gören gözler önünde sürekli şekil değiştirdiği, eğilip büküldüğü bir kurgudan başka? Kurtulmak için çaba gösterdikçe daha da derine çeken doymak bilmez bir bataklık gibi adalet oyunu, güçlünün tekelinde... Artık `oyun` devam edemez, ışıklar sönsün, perde kapansın! Sadece ses kalsın, dikkatle dinleyince duyulabilecek olan vicdanın sesi...

Namusunuza göz diken kimdi, bunu mu merak ediyorsunuz? İtibarınızı kurtarmak mı istiyorsunuz? Haydi, durmayın. Saldırın! Kimdi, deyin, kimdi? Öğrenene kadar da rahat bırakmayın. Kocanızdan, babanızdan miras kalan adınızı korumak için elinizden geleni yapın. Söz konusu şerefiniz, namusunuzsa bırakın aşkı, güveni. Acımayın, sorun. Üzülmeyin, aşağılayın. Namusunuza toz kondurmayın.