Özlem Erben'in yazıp yönettiği "Külkedisi Öldü", Bo Sahne'de sahneleniyor.

Yazan, yöneten: Özlem Erben
Oynayan: Yasemin Şimşek Tüzün
Dekor, kostüm tasarım: Özlem Erben, Yasemin Şimşek Tüzün
Işık tasarım: Yılmaz Tüzün
Şarkı sözü: Özlem Erben
Müzik: Cem İdiz

"Külkedisi Öldü", kadının maruz kaldığı fiziksel ve kültürel şiddetin yine kadının psikolojisinde yarattığı tahribata dikkat çekmek amacıyla yazıldı.

Tarih boyunca, kadına özgü içgüdüsel doğa yağmalandı, bastırıldı, ezildi. Sistem kadını susturmak, görünmez kılmak ve sessizleştirmek üzerine kuruldu. Özgür olanın da gelenek ve görenekler içine hapsedilenin de paylaştığı ortak bir kader var, o da hiçbirinin can güvenliğinin olmaması ve bunun sağlanamaması...

Kendisi için belirlenmiş bir yazgıya boyun eğmek zorunda bırakılan kadınlar... Ölüyorlar... Teker teker... Her defasında seyirci kalınan bir vahşetle öldürülüyorlar... Onlar baştan aşağı kırmızıya bürünüyor. Feda edilmenin, öfkenin, cinayetin, eziyet edilip öldürülmenin rengine... 

"Hayaller kuruyorum. Çok sarsıcı... Olmayacak hayaller. Çok tatlı... Çok tehlikeli... Çok tutkulu... Hayallerle seviyorum seni... Hepsi çok ayıp! Ayıp!"

"Bu nasıl bir iştir ya Rabbi. Namus borcu olup çıktı analığım. Arınsın bu topraklar, arınsın bu obalar, arınsın bu dağlar, arınsın beylerin kara gönülleri. Bitsin bu zulüm!"

"İmaj her şeydir canım. Öyle basit değil bu iş. Koskoca ülkelerin bile imajı var. Bak bayraklara hepsi birbirinden ayrı. Niye? İmaj. Bazıları çocuk ölümleriyle parlatır imajını, bazıları barış elçisi artizleriyle… Kimisi de dünya atlasında görülmez. Niye? İmaaj. Mevzu tam anlaşılmamış o ülkelerde. Ölümün can yeleği yok tatlım. O yüzden suyun üstünde kalmayı bileceksin."