Anlatıcı Paul, çocukluk arkadaşının çöküşünü izleyen, hırslı bir sinemacıdır. Dave’in “pis bir otelde serseri olarak” ölmesine izin vermeyeceğine söz verdiği için, oturma odasındaki kanepede yatıp kalkmasına izin verir. Her iki erkeğin de sevdiği Karen’ın ısrarlarıyla, Paul manik-depresif olan Dave’in geçirdiği uç duygusal değişimleri görmek ve felaketin başladığı anı belirlemek umuduyla, videoya çekmeye başlar. Bu ona, çocukken Dave ile filizlenen bir bitkinin zaman atlamalı filmini izlediklerini, sonra tohumdan yeşerecek küçük, yeşil bir filiz görmek umuduyla saatlerce toprağı izlediklerini hatırlatır.

Böylece kameranın Dave’in her hareketini izlemesine izin verir ve oyun, Paul’ün hayal ürünü filmi haline gelir.

Sonunda Paul, Dave’e muğlâk bir armağan verir. Ömür boyu deliliğe ve ilaçlara mahkûm olan Dave’in, nihayet biçimsiz hikâyesini şekillendirmesine, ondan dayanılmaz derecede üzücü bir anlam çıkarmasına izin verir.