“Oyun hakkında çok olumlu bir görüşüm yok… Çok yakın yoldaşlarım da oyunun boş hatta zararlı olduğunu söyledi….. Ama yine de tiyatroya bu oyunu yapma şansını vermeye karşı değilim.”

Konstantin Stanislavski’nin mektubuna Stalin’in verdiği cevap buydu. Ama oyun yine de oynanmadı ve yazarı Nikolai Erdman sürgüne gönderildi. Yıl 1933. Oyun 1970`de Yuri Lyubimov’ un bütün çabalarına rağmen Vakhtangaov Tiyatrosu`nda da oynanamadı, sansüre takıldı. 1970’de Nikolai Erdman öldü. Oyun 1978’de İngiltere’de, ancak 1990’da Rusya’da sahnelenebildi.

Oyunun adı İntihar`dı.
İhtilal için Kızıl Ordu’ya katılmış genç bir yazarın, Stalin döneminde uğradığı hayal kırıklığının bir ürünü İntihar.
Kimilerine göre Sovyet Döneminin en iyi oyunlarından biri.
Grotesk bir kara komedi, hatta fars.
Yaşamayı beceremeyen ölmeyi becerebilir mi?
İşi olmayan bir erkek nedir? Sülük, kurtçuk, asalak, parazit, vb.
Tuba çalarak kendimizi var edebilir miyiz?
Gece acıkınca sucuk yemeğe kalkmak kaderimizi değiştirebilir mi?
Ne için yaşıyoruz? Din, aşk, şiir, felsefe vb.
İnsan ne için ölebilir? Aşk, ideal, din, politika, sucuk, hiçbiri, hepsi?
İnsanın iyi bir tabutu olması iyi bir şey midir?
Bu soruların cevaplarını ancak oyuna gelerek bulabilirsiniz. Yaşamınıza yön verecek anlamlı bir fars İntihar /
Ölümüne.

Moria Buffini İntihar’ı özgürce “Dying For It” adıyla uyarladı ve ilk defa 2007’de Almedia Tiyatrosu`nda Londra’da oynandı. Kent Oyuncuları bu uyarlamayı “Ölümüne” adıyla 22 Aralık`tan itibaren Kenter Tiyatrosu`nda sahneleyecekler.