Bir otobüste yolculuk eden on kadın...
Bayan Kahverengi... Bayan Yeşil... Bayan Turuncu... Bayan Kırmızı... Bayan Sarı... Bayan Mavi.... Bayan Pembe... Bayan Siyah... Bayan Gri... Bayan Beyaz...
Hepsi birbirinden farklı, hepsi birbirinden renkli...
Hiç hesapta yokken sırlarını ortaya döküyor... namusu, namussuzluğu konuşuyorlar...
On renkten on kadından biri ince ince ağlayan beyaz gelin...
Rota değişiyor... On kadın hep beraber Bayan Beyaz’ı nereye taşıyor...
Onlar aynı yola baş koymuyorlar.... gelin görün ki hiçbiri bu yola taş da koymuyor...
Onlar artık yol arkadaşı... ya da anlatılan bir masal sadece... bir kadın masalı...

Metni Sevilay Saral tarafında yazılan oyunda bir otobüste yolculuk eden, yaşamları birbirinden farklı on kadın; tesadüfen buluştukları bu yolculuk boyunca kendilerini “namus”u konuşur buluyorlar.

Otobüs, Türkiye’de çok tartışılan bir konu olan namusu tiyatronun diliyle tartışma çabasında olan bir oyun olarak tasarlandı. Oyun, namusun ne demek olduğuna ve bu kavramın hayatlarımızdaki işleyişine feminist bir gözle bakmayı; sahnedeki bir değil birçok namus hikayesiyle bu soruları seyirci ile de birlikte tartışmayı hedefliyor.

Tek perde/90 dakika