Yakup: Abi nereye?

Mahmut: Sakın Yakup, sakın peşimden gelme! Siz sabah eğlencenize kaldığınız yerden devam edin. Yazıklar olsun bize! Ağlamayı bilmeyen bizler, gülmekten utanmaz olmuşuz...

Mübarektir evler, içerisinde yaşananlarda, söylenenler de hep bir ölçü taşır. Bu ölçülü duruşu yaşatanlar kadar, evin havasını soluyan gençlerde ahlaklı bir duruş taşır. Bu duruş gün gelir, bir öğrenciyi sınava hazırlamakla kendini gösterir; gün gelir tatlı bir ikramla, küçük bir hediye ya da içten bir duayla… İşte bu oyunda, evleri yaşatanlarla, evlerin içerisinde yaşayanlar arasındaki samimi bir gönül bağıyla kurulan muhabbeti görürüz. Allaha inanan insanların dünyasında söz vermek önemlidir. Sözlere dillendirmeksizin, içinden geçirmek bile yeterlidir. İşte Ömer abinin insanlara dillendirmeksizin sadece eşiyle paylaştığı bu gizemli sözü, yerine getirmek derdiyle dertlenir Mahmut. Fakat ne Mahmut ne de Yakup çıktıkları bu yolda karşılaştıkları gerçeği tahmin bile edemezlerdi.