Eylül

Yusuf’un karısı Aslı akciğer hastalığı yüzünden hastaneye yatırılmıştır. Bu içine kapanık kadın, kanser şüphesiyle ağır bir kötümserlik yaşıyordur. Aslı’nın ölüm korkusu ve yalnızlık duygusu öyle derindir ki kocası Yusuf’u kendi derdine ortak etmeyerek onu da başka bir yalnızlığa iter. Genç karı-koca, hastalık süreciyle birlikte birbirinden yavaş yavaş kopmaya başlar. Aralarındaki derin bağa rağmen birbirlerine ulaşamıyor gibidirler.

Tam bu noktada Aslı’nın hastane odasını paylaştığı Elena çıkar karşımıza. Elena ülkesinden uzakta yaşam mücadelesi veren, acımasız insanların eline düşmüş, talihsiz bir kadındır. Zaten hastaneye yatış sebebi, birlikte olduğu adam tarafından şiddet gördüğü içindir. Aslı ile hastanede geçirdiği iki günden sonra, kendi yoluna devam eden Elena, bir iki günden sonra Yusuf’un tekrar karşısına çıkar. Çok güç durumda kalmıştır ve Yusuf’tan başka arayacak kimsesi yoktur. Yusuf Elena’ya yardımcı olur. Elena ise yaşadığı onca acı olaydan sonra Yusuf gibi sakin, nazik ve duyarlı birisine tutunmakta bulur çareyi. Elena’nın Yusuf’a yönelişi bir noktadan sonra tam anlamıyla bir zorunluluktur artık.

Elena ile Yusuf arasındaki bu kaçınılmaz yakınlaşma, derin bir suçluluk duygusunun oluşmaya başladığı andır. Başka bir gözle çapkınlık, gönül macerası diye nitelendirilebilecek bu hikaye, aslında bir erkek yalnızlığının, tekdüze bir yaşamın derinliksiz yansımasıdır.