Cami Sokulu Mehmet Paşa tarafından 1577 yılında Mimar Sinan’a yaptırılmıştır. 1564 de Vezir-i Azam olmuş, Sultan II. Selim’in kızı Esma ile evlenmiş ve 1579 yılında bir meczup tarafından şehid edilmiştir. Türbesi Eyüp’te dir. 1938 yılında başlanan büyük çapta bir tamir ile cami ihya edilerek 1941 de tekrar ibadete açılmıştır. 1955 yılında minare şerefesi yeniden yapılmıştır.

Mimari Yapısı:

Camii’nin otuz yıldan fazla harabe halinde kalması nedeniyle zengin süslemesinin büyük kısmı kaybolmuştur. Takviye kuleleri ve eksedalar kubbenin çevresini bir çelenk gibi kavramaktadır. Ön tarafta iki katlı son cemaat revakna, yanlardaki merdivenlerden çıkılır. Kapı ve pencere kanatları da güzel ahşap eserlerdir. Acurlu olarak mermerden işlenen minber kapısı, yan kanatlar ve külah ile kendi cinsinin en güzel örneklerindendir. Çevre mekanlarının içindeki mahfel ile mermer mihrap da aynı itinalı ve ahenkli işçiliğe sahiptir.

Kubbe yazısı son devir hattatlarında Halim efendinin eseridir. Cami 1807 de yenilenirken barok sitilinde yapılan minarenin yerleştirilişidir. Son cemaat yerinin kuzey tarafından yükselen bir mekandan, sivri kemerli ve yüksek bir köprüye oturan kapalı bir geçitten tek şerefeli minareye geçilir.

Müştemilatı:

Caminin minaresinin altında eski bir çeşmesi vardır. Caminin tam arkasında kargir iki dükkan dizisi bulunuyor. Caminin yakınında bulunan yeşildirek hamamı, Sultan I. Mahmud’un annesi Saliha Sultan tarafından yaptırılan sebil çeşme hala ayaktadır.

Bir İmam Hatip ve Müezzin Kayyımın görev yaptığı caminin görevli lojmanı yoktur. Abdes alma yeri, bayanlara namaz kılma yeri ve tuvaletleri mevcuttur.

Kaynak: beyoglumuftulugu.gov.tr

İstanbul Camileri Fotoğraf Galerisi için Tıklayın