Issız bir adaya düşseniz, ne alırsınız yanınıza?
Annenizi kaybettiğinizde, neyi ararsınız?
Yolunuzu kaybettiğinizde yeniden nasıl yola çıkarsınız?
Türkiye, bugün hem toplumsal hem de bireysel olarak kendini yeniden keşfediyor.
Bize ders kitaplarında öğretilen; tarihler, sınırlar, kimlikler yeniden ve yeniden yazılıyor.
Bireysel anlamda;travmalar, şaşkınlıklar, sessizlikler yaşanıyor; çünkü keşfediyoruz!
Bu keşifler gazete veya televizyon köşelerinde yapılan tartışmalara hiç benzemiyor.
“Türk, Sünni, Erkek’’ olmayanlar; alfabeyi yeniden öğreniyorlar.
Gitmek zorunda olanların mektupları; sizin ilginizle açılacak, sahiplerini bulacak.
Eleni’den Mektuplar “bizi” keşfederken, küçük hikayeleri fısıldıyor, izleyenin kulağına!
Yazan: Sevilay Saral
Sahneye Koyan: Metin Göksel
Sahne Tasarımı: Âli Özgün Büyükışık
Kostüm Tasarımı: Duygu Dalyanoğlu, Nilgün Ilgıcıoğlu
Işık Tasarımı: Levent Soy, Uluç Esen
Koreografi: Banu Açıkdeniz
Afiş Tasarımı: Zeycan Alkış
Müzik Düzenleme ve Efekt Tasarımı: Diler Özer, Ferhat Güneş
Efektör: İlker Yasin Keskin
Işık Uygulama: Özgür Eren
Sahne Tasarımı Uygulama: Ayşegül Bayduz, Âli Özgün Büyükışık
Fotoğraf: Ceyda Binyıldız
Oyuncular (sahneye giriş sırasıyla): Uluç Esen, Duygu Dalyanoğlu, Pelin Batu, Zeynep Okan, Cüneyt Yalaz