HİKÂYELERİMİZ

Hikâyelerimiz, Ayfer Tunç’un bir öyküsüyle başlıyor. Adı: Fehime... Hiç dur durak bilmeyen bir çocuk, tek nefeste anlatıyor... Yaşananları o çocuk gözüyle bir şelale gibi boşaltarak anlatırken seyirci de âdeta nefessiz kalıyor. Fehime, acı bir pedofili öyküsü...

İkinci öykü, gerçek hayattan yola çıkılarak kurgulanmış bir öykü. Gülfer bir çocuk gelin. O adım adım büyürken, izleyici de Gülfer’in acılarının büyümesine tanıklık ediyor.

Üçüncü öykü, Duygu Asena’nın “Nur ya da Yalan” adlı öyküsü. Şiddetin bin bir yüzünden bir diğerinin de ‘aşk’ adı altında nasıl yaşandığını görüyor seyirci. Hiç beklenmedik bir kişiden, beklenmedik bir anda gelen şiddetin, insanı nasıl yok oluşa doğru sürüklediğini görüyoruz.

Dördüncü öykü, 31 Mayıs 2013 günü gaz fişeği kafatasına isabet etmiş olan, yaşam savaşı vermiş ama sonunda ‘sen bir mucizesin’dedirten Lobna Allami’nin hikâyesi. Ümit Ünal’ın yönetmiş olduğu “Lobna’nın Şarkısı” klibinin söz ve müziği Banu Kanıbelli’ye ait.

Hikâyelerimiz, Süreyya Karacabey’in “Kadınlar Savaşı Baladı” ile noktalanıyor. “İçimizden kırılgan düşlerin geçtiği masallarınız bitti, çiçekli böcekli bir elişi kitabına boyadığınız ya da kırık bir iğneyle kelebek gibi bir fon perdesine iliştirdiğiniz ömrümüz, cehennem kaçkını bir ruhla birleşip öldü ve yeniden dirildi ve acı çektirdiğiniz bütün kız kardeşlerimiz için hesap sormak için döndü.’’