Türkiye’nin önde gelen çağdaş dans topluluklarından Çıplak Ayaklar Kumpanyası’nın son projesi Taşıdıklarımız, gezginlik ve göçebelik pratiğinden yola çıkıyor ve “Taşıdıklarımız gerçekten de ihtiyacımız olan şeyler midir? Bizi hayatta tutmak için mi varlar, yoksa hiç sorgulamadan kabul ettiğimiz bir ömrü devam ettirmemizi mi sağlarlar?” sorularının peşinde sarsıcı bir izleme deneyimi sunuyor.

Portekiz’in önde gelen koreograflarından Franscisco Camacho’nun sanat yönetmenliğini yaptığı gösteride Kumpanya dansçıları Leyla Postalcıoğlu, Mihran Tomasyan ve müzisyen Berke Can Özcan yer alırken, bağımsız müzisyen’in toprak saksılar, gazoz kapakları, anahtarlar gibi türlü nesnelerle ürettiği müziği de onlara eşlik ediyor. Heyecan verici ve soluksuz izlenen gösteri, izleyeni kendi yükleriyle yüzleştirirken, bunları bırakabilme ve atabilme ferahlığının ihtimalini de sonuna dek ayakta tutuyor.

Portekiz’in önemli sanat kolektiflerinden EIRA ile ortaklaşa hazırlanan Taşıdıklarımız, biri Lizbon diğeri İstanbul’dan, Avrupa’nın Batı ve Doğu uçlarını temsil eden iki dans kumpanyasının liman şehirlerine dayanan kökleri kadar, birbirine uzak gelenekleri ve taban tabana zıt sosyo-kültürel gerçekliklerinden de besleniyor.

Sanat Yönetimi: Francisco Camacho | Yaratım ve Performans: Leyla Postalcıoğlu, Mihran Tomasyan, Berke Can Özcan | Işık Tasarım: Cem Yılmazer | Kostüm Tasarım: Selen Hayal | Işık Uygulama: Yasin Gültepe | Ses Uygulama: : Berkant ‘Doktor’ Kılıçkap | Afiş: Alican Tezer | Fotoğraf: Mustafa Erdoğan, KAM Stüdyo | Asistanlar: Carlote Lloret, Selim Cizdan | Teaser: Muhtar Pattabanoğlu | Süre: 75 dk

Portuguese Republic - Ministry of Culture | Directorate-General of Arts; Camões Institute and Embassy of Portugal in Turkey tarafından desteklenen bu proje EIRA ve Çıplak Ayaklar Kumpanyası ortak yapımıdır.

ÇIPLAK AYAKLAR KUMPANYASI İlhan Berk’in “Çıplak Ayak” şiirindeki ‘düş ülke’nin peşinde koşan bir grup dansçı tarafından 2003 yılında Beyoğlu’da kuruldu. Kumpanyanın ilk gösterisi ‘Why, İnçu, Çima, Neden…’ (2003) oldu ve bağımsız üretimleri ‘Mehmet Barış’ı Seviyor’ (2006), ‘Engin-ar’ (2009), ‘Şehirde’ (2009),‘Kontrol’ (2010), ‘Sen Balık Değilsin Ki’ (2010), ‘Ters Okyanus’ (2011), ‘Gomidas’la Yolculuk’ (2012), ‘Hayat Ağacı’ (2013), ‘Kız Doğdu’ (2014), ‘TÜH!’ (2014), ‘SAR’ (2015), ‘HerAnHerŞeyOlabilir’ (2016), ’Hiçbir Şey Yerinde Değil’ (2018), ‘Gölge Veri’ (2020) gibi eserlerle devam etti. Paylaşarak üretimin devamlılığını önemseyen ve kendi özgün dilini inşâ etmeyi bir an olsun bile bırakmayan grup; yıllar içinde, beden, hareket, gösteri ve atölye eksenlerinde genişleyerek kumpanyanın kendi seyircisini oluşturmasına, alana amatör ve profesyonel dansçılar kazandırılmasına olanak da sağladı. Bugün hâlâ bir düş ülke peşinden koşmaya ve koşarken dans etmeye devam ediyor.