Tematik bütünlüğü sağlamaya çalışan sanatçı malzeme seçimini en aza indirgeyerek işlerini bir tür sınır durumda konumlandırıyor. Günümüzde sanatsal üretimin aşırı çeşitlenmesine bir tepki olarak malzeme kullanımını en aza indirgeyen Behar, bir bakıma da işlerini meta estetiğinden muaf tutuyor. Heykellerinde ki yalın yaklaşımı renk olarak beyaz, malzeme olarak da ahşap tercihi ile bütünleştiriyor. Değişik boyutta, dairesel formlardan oluşan bu konstrüksiyonlar, kendi aralarında oluşturdukları karşıtlıklarla hareketlendirilmiş. Daire tüm serginin kurucu elemanı olarak göze çarpıyor. Heykellerde ince silindir çubuklardan, geniş daire levhalara çeşitlenen formlar, rölyeflerde ise yalnızca daire formlarında sınırlanmıştır olarak karşımıza çıkıyor. Formların yüzey üzerinde bıraktığı kabartılar hissedilir detaylardan. Behar’ın form yüzeylerinde hissedilen bu kabartı dokuların izin verdiği kadardır, yani olabildiğince sınırda…
Sınırda sergisi sanatın genel meta estetiğiyle arasındaki mesafeyi adeta saptamaya çağrı niteliğindedir. Bir başka söylemle, sergi, teknolojinin gelişimiyle, mekanik bir çeşitlenmeye maruz kalan sanatsal üretimin, olanakları azamileştirerek değil daraltarak da direnelebileceğini ima etmek ister. Teknolojik olanakların, meta estetiğinin olanaklarını daraltmaya tahammülü yoktur. Behar’ın işlerinde de albeni adına ne varsa dışlanmıştır. Birkaçı dışında rölyefler beyazdır ve hepsi birbiriyle uyumlu bir dinginlik içindedir. Yormayan ancak gelişmiş bir beğeni dimağının ayırt edeceği kadar rahat malzeme seçimi de bu dingilik ve uyumu destekler.
- Yorumlar ve Derecelendirmeler
- Herhangi bir yorum yapılmadı ilk yorumlayan siz olun...