Heykellerimden oluşan kütüphanem duyumsadıklarımın anlatımını barındıran, düşüncelerimin ve duygularımın saklandığı bir vicdanı temsil ederken, sözcüklerin birer dekora dönüştüğü ve anlamla olan sözleşmesinin bozulduğu imgelerdir.Her çalışma kendi içerisinde düşlerimin kalıba sığmaz imgesi, gecelerin çığlığı ve gözleridir.Bu da içinde sözcük olmayanı veya kendi sözcüklerimle ilişkisi unutulmuş, kaybolmuş anlatımlardır.

Kütüphanemdeki çalışmalar, anlamın tehdidinden anlaşılmazlığı ile koruyarak ve aşılmaz olanın aşılmasını, dilin içindeki başka bir dil ile kopuşun dile gelmesini sağlarlar. Poetik kütüphanem, dilime dolanan dilsizliğin imlası, biçimde tükenen dokunuş ve tanrısız günahlar olarak yazılmış kitapları temsil ederken aynı zamanda iki dilli bir okumanın olanaklarını sunar.

Ali Asgar Çakmakcı