Yaşadığımız zamanın bize ait olmayan, bizi tüketime sevk eden, toplumsal yaşantımızı sanallık üzerinden yönlendiren, içimizi boşaltan ve düşünce sistematiğimizi harap eden yapısının imgeler üzerinden oluştuğu bilinen bir gerçektir. Artık imge hayatımızın her alanında ve her yerdedir. Yataktan kalkıp tekrar yatağa girdiğimiz ana kadar imgelerle karşılaşırız.

Objeler, hareketli nesneler, sesler, ışıklar, mesajlar, emojiler vs. yaşanılan zaman dilimi içinde katmanlı yüzeyler oluşturmakta bu da bilinçaltımızı olumsuz yönde etkilemekte ve bizi farkındalıklarımızdan arındırmaktadır. Karşılaştığımız her imge, arkasında kaybolup giden bir başka imgenin yok edicisi ve kendi önüne gelecek olanın yok edeceği bir olgu olarak zamanın girdabında yok olmaktadır. Varlık nedenini unutan ve imgeler dünyası içinde özne olma çabası içine giren insanı, sürdürdüğü hayat içinde tüketime sevk ederek oyalayan, bir anlamda tatmin eden bu döngüselliğin yeni anlamlar yaratarak her şeyi uçucu hale getirdiğini söyleyebiliriz.

Farkında olamadığımız ve önümüze çıktıkça bakmaktan kendimizi alamadığımız imgelerin hayatımızda yarattığı etkiyi irdeleyen ‘’İmgesel Zaman’’ sergisi farklı disiplinlerde yapıt üreten sanatçıların bakış açısı ile varlık nedenimizi sorgulamaktadır.