Türk resmine damga vurmuş sanatçıları retrospektif sergilerde sanatseverlerle buluşturan İş Sanat Kibele Galerisi, sezonun 2. sergisinde ressam Habip Aydoğdu’yu ağırlıyor. Yaşamla ve toplumsal olaylarla olan ilişkisini her zaman canlı tutan Habip Aydoğdu, eserlerinde insanın varoluş sorunlarına eğilen ve kendi özgün dilini yaratan bir sanatçı olarak dikkat çekiyor. Sergide, Habip Aydoğdu’nun 40 yıllık sanat yaşamı 10’ar yıllık dönemlerle gözler önüne seriliyor. Sanatçının eserleri 1970’lerin Yaşam Kavgası, 1980’lerin Uçan Düş, 1990’ların Az Olanla Düşündürtmek / Kırmızının İktidarı, 2000’lerin Modernizmin İzinde / Kurban adlarıyla ve ressamın sanatsal dönüşümünü izleme şansı yaratacak bir düzen ile sergileniyor. Modern sanatın izini süren tüm sanatçılarda olduğu gibi, sanatın sanattan ve sanatçıdan beslenerek varolduğu gerçeği Habip Aydoğdu’nun resimlerinin çok katmanlılığında gözlenebiliyor. Picasso’da Afrika masklarını, Matisse’de İslam kaligrafisinin çizgisel ritmini görebildiğimiz gibi, Aydoğdu’nun çalışmalarında da New York Okulu, Henri Matisse, Jackson Pollock ve daha nicelerinin ortak bir evrene eklemlendiğini görmek mümkün. Aydoğdu, farklı materyalleri ve hazır nesneleri kullanan özgür ve özgün bir sanatçı… Ressamın Nusaybin’deki askerliği sırasında, “Yaşam Kavgası” serisindeki eserlerini oluştururken kullandığı kırmızı renkli ıstampa mürekkebinin zaman içinde “Habip kırmızısı” adıyla anılması buna iyi bir örnek oluşturuyor. Bilinçaltının, isyanın, aşkın, sezgilerin, bastırılmış duyguların, dışavurumun, farkındalığın, seçiciliğin rengi olarak kullandığı kırmızı, Aydoğdu resminin ayrılmaz parçası ve temel karakterisitiği olduğu söylenebilir. Sanatsal hedefini “bütün çabam tek bir renk ile derdimi anlatabilmek, arına arına o tek rengin zenginliğine erişebilmek” sözleriyle ifade eden sanatçının, yıllar içinde kendine yazdığı mektuplarını, iç dökmelerini, desenlerini resim ve heykelleri ile ilişkilendirip ironik bir dil yaratması kendi sanatının diğer unsurları arasında yer almaktadır.