Resimlerinde “sezgisel” denilebilecek bir anlayışla saçılma, dökülme, patlama gibi anlık oluşumları yakalayan Hüma Birgül, izleyiciye adeta kozmogonik bir hikayenin evrelerini yaşatıyor. Hem teknik , hem de düşünsel anlamda “rastlantı” yı çok önemseyen sanatçı, “oluşum”un rastlantısallığını vurgulayacak yetkin bir teknik kullanmakta: Fırçanın ve elin resim yüzeyiyle temas etmediği, boyanın resim yüzeyine akıtılarak, dökülerek resmin oluşturulduğu bir teknik. Ardarda kullanılan soyut lekelerin yarattığı uzay yanılsaması, resimlere soyut-figüratif gerilimi katarak, izleyiciyi bir kaosu kendi hikayeleriyle yeniden düzenlemeye davet ediyor, ki bu tam da ressamın amaçladığı şeydir: Herkes bu resimlerde kendi hikayesini bulmalıdır.