Bugüne kadar grup sergilerinde ve kitap kapaklarında işlerini gördüğümüz İlhan Sayın'ın ilk kişisel sergisi "Seyir", Depo'da açılıyor. Mimar Sinan Heykel Bölümü mezunu Sayın, daha çok desen ve kolajlarıyla biliniyor. "Seyir"de Sayın'ın, son iki senede ürettiği desenler var.

Desen, kısıtlı malzemeyle zengin bir ifade biçimini mümkün kılması; izleyicinin ilk elden sanatçının ruh hallerine, duyarlılığına ya da duyarlılığının sınırlarına tanık olması açısından önemli. Sanatçı için ise hızlı bir şekilde düşünme ve yaratma duygusunu karşılaması açısından anlamlı.

"Seyir"de yer alan desenlerde, doğadan formlar / pastoral manzaralarla yapıntı eşya / atılmış eşyanın manzarasının oluşturduğu birliktelikler dikkat çekiyor. Klasik doğa manzaraları ile birden doğaya terkedilmiş otomobil tekerlekleri, tahta kasalar, atılmış şilteler ya da plastik su depoları içiçe geçiyor.

Manzaraya kendi ruh hallerimizi yakıştırmak gerekli mi?
Bozulan manzarayla, dolayısıyla doğayla, empati kurulabilir mi?
Yoksa manzaraya ve temsiline baktığımızda olan şey hep aynı mı?