NON, 9 – 28 Aralık 2011 tarihleri arasında Berlinli sanatçı Johannes Vogl'un İstanbul'daki ilk kişisel sergisine ev sahipliği yapmaktan mutluluk duyuyor.

Vogl'un sergisi sanata, doğaya ve sosyal etkileşimlere mesafeli bir absürdlükle yaklaşarak, sanatçının İstanbul’da gerçekleştirdiği misafir sanatçı programı süresince ürettiği yeni yerleştirmelerini sunuyor.

“Buhar Kolonu” (2011) Türkiye’deki yaygın çay içme geleneğinden esinlenen bir heykel ve geleneksel aile yapılarını eğlenceli ve risk dolu bir bakışla ele alıyor. Bir ocağın üzerinde tavana kadar yükselen çaydanlıklardan oluşan kule, galeri zeminindeki bir gaz tüpünün üzerinde yer alıyor ve çaydanlıkların içindeki su durmadan kaynıyor. Sanatçının İstanbul’da bulunduğu süre içerisinde çeşitli ailelerden topladığı çaydanlıklar Türkiye toplumundaki karmaşık aile ilişkilerini yansıtıyor. Her bir çaydanlık alttakinin ısısından faydalanırken, çaydanlıklardan herhangi birinin dengesi bozulduğu takdirde tümü devrilme riskini taşıyor. İzleyicinin ister istemez soracağı soru ise, büyük miktarda çay yapmanın en mantıklı yolu hakikaten bu mudur?

İcat tutkusunu büyükbabasından devralan sanatçının pek çok yapıtı makine yapmaya olan derin ilgisini yansıtıyor. Sergide yer alan ve bu derin ilgiyi yansıtan bir diğer yapıt olan “Gece” (2008), Vogl tarafından tasarlanmış, döngüsünü üç saatte tamamlayan bir ayın görüntüsünü galeri duvarına yansıtan bir slayt projektörü. Vogl’un bazı önceki icatları gibi bu iş de, doğal gerçekliğin tuhaf bir suretini, günümüzde insan yaratıcılığının yöneltildiği birçok tuhaf kullanımı anımsatarak temsil ediyor. “Sürü” (2011) dikey bir sistem etrafında kurutulmuş balık dolaştıran, öncekinden daha da garip bir mekanizma. Balıkların gölgesini duvara düşüren sistem, doğa ve teknoloji sorunsalına yine başka bir açıdan yaklaşıyor.

Bir diğer yerleştirme “Uyuyanlar” (2011), İstanbul’da gece sokakta uyuyan köpekleri gösteren videolardan oluşuyor. Yapıt, doğal gerçekliği taklit etmek yerine bu sefer şehrin kendisine odaklanıyor ve izleyicilerin galeriden evlerine dönerken karşılaşmaları son derece muhtemel bir sahneye daha yakından bakmalarını sağlıyor. Son olarak “Baba ve Oğul” (2008) adlı fotoğraf işi bir babayla oğulu temsil eden hasarlı şamdanlardan oluşuyor.

Alman sanatçı Johannes Vogl, 1981 yılında Kaufbeuren’de doğdu. Karlsruhe Güzel Sanatlar Akademisi, Viyana Güzel Sanatlar Akademisi ve Berlin Sanat Üniversitesi’nde eğitim gördü. Katıldığı karma sergiler arasında “Under Destruction” (2011), Swiss Institute, New York; “The Moment Pleasantly Frightful” (2011), Laura Bartlett Gallery, Londra; “Under Destruction” (2010), Tinguely Museum, Basel; “Raw Cases” (2010), Siemens Sanat, İstanbul; “Deceitful Moon” (2009), Hayward Gallery Project Space, Londra; “Everything solid... turns into thin air” (2009), MuHKA, Antwerp ve “Manifesta 7” (2008), Rovereto; solo sergileri arasında “Johannes Vogl” (2011), Kunstverein Hildesheim, Hildesheim; “Johannes Vogl” (2011), Galerie Matthew Bown, Berlin; “Johannes Vogl” (2009), Galerie Martin Janda, Viyana yer alıyor.

Bu sergi Berlin Senatosu Kültürel İlişkiler Departmanı, BM Contemporary Art Center ve Melih Görgün’ün cömert katkılarıyla gerçekleştirilmiştir.