“Masanın üstünde bir yumurta düşünün; yuvarlanmış, düşmek üzere masanın kenarına geliyor. Düştüğü zaman ne olacağını biliyorsunuz. Ben bu yumurtayı düşürmeyip, tam masanın kenarındayken dondurup, düşmenin başlangıcından tam bir önceki anın resmini yapıp size gösteriyorum.” Selçuk Demirel, Boyut dergisi,1984. “Kendimi hergün çizmek, boyamak zorunda hissetmiyorum, ama çizmediğim, çizgi düşünmediğim zamanlar da kendimi iyi hissetmiyorum.” Selçuk Demirel, Boyut dergisi, 1984.

Yedi yıllık uzun bir aradan sonra Selçuk Demirel “Yüzde Yüz” adı altında topladığı desenlerini 4 Aralık 2009 Cuma gününden itibaren İstanbul Galeri Nev’in Mısır Apartmanı’ndaki mekanında sergiliyor. Elliden fazla deseninin sergilendiği ve birbirinden farklı temaları bir araya getirerek bir bütün oluşturduğu ve sanatçının neredeyse bütün sanat yaşamı boyunca sorguladığı ve kendisinin ‘hayati şeyler’ diye adlandırdığı, konuların ve soruların etrafında oluşturduğu bu sergide; ‘Biz kimiz? Biz neyin parçalarıyız? Beden nerede sona erer? Çipler neden beyinsizdir? Dolaşımla dans arasındaki ayırım nedir?’ (*), neden ‘herkes efsanevi iletişim toplumunu kutlarken sürekli bir iletişimsizliğe hapsedilmiş sağırlar, dilsizler ve körler dünyası,’(**) ve bunun gibi sorular yöneltiyor izleyiciye. Igancio Ramonet’nin dediği gibi ‘temelde Selçuk’un yapıtı hayatın trajik duygusu üzerine derin bir düşünme ve siyasi düşünceye bir çağrı’.