Binlerce yıllık gelenekten gelen dokuma tekniklerinin görsel farklılıkları ve estetik yapısı bir sanat yapıtının oluşması için fazlasıyla yeterli ögeleri elde etmemize olanak sağlıyor. Temel dokuma prensiplerini estetik yapı elemanı olarak ele alırken, ipliklerden bir palette boya karıştırırcasına elde ettiğim renklerle Dokuma Resim dilini oluşturuyorum ve bir yandan da estetik olanla pratik olan arasında kurulan karşıtlıklığı işaret ediyorum.

Soyut ve somutun iç içe kullanıldığı bir anlatım biçimi seçtim, yalın ve özgün bir tavrı dokumanın peşindeyim. Geleneksel motiflerden seçtiğim ayrıntılardan örülerek oluşan “mühür”lerle yüzeyde oynanan oyunlar geleneksel yapının hem dışına çıkıyor hem içinde kalıyor.

Dokuma eylemi bir süreçtir aslında, burada dokuyarak oluşan en yalın haliyle zamandır bir yanıyla…