İnsandan geriye sadece hikâyesi kalır.

Hikâyeler unutulmasın diye…

Zülfü Livaneli’nin kaleme aldığı ilk tiyatro oyunu olan Duvar, bin yıllardır bitmek bilmez bir göç hareketine sahne olan dünyanın yakın geçmişine, “yerlerinden edilmiş” dört insanın hikâyesi aracılığıyla odaklanıyor. 

Bugünün daha da hareketlenmiş ve küçülmüş dünyasında farklı kimliklerin bir aradalığına mercek tutan oyun, önyargı bariyerlerine çarpmaktan vazgeçmeyen insanın etrafına ördüğü/örülmüş görünmeyen duvarlardan, diğerinin acısına yabancılaşmaktan bahsediyor.  

1978, 1989, 2011… Maraş, Berlin, Halep… Farklı coğrafyaların iklimini solumuş dört kişinin bir otel odasında karşılaşmasıyla başlayan oyunda karakterler benzer kayıplar, benzer acılardan bahsederken birbirlerini tam olarak duymuyor, görmüyor gibidirler. 

Bu dört “kayıp” karakterin kişisel tarihlerinin duraklarında yol alan oyun, bir yandan da yakın geçmişin toplumsal yıkımlarının izlerini onların hikâyeleri  üze