Genco Erkal'ın, Nazım Hikmet'in yapıtlarından uyarladığı İnsanlarım, ozanın Bursa Cezaevi'nde geçirdiği yılların öyküsünü anlatıyor. Oyunun kurgusu içinde, Memleketimden İnsan Manzaraları, Kuvayı Milliye Destanı, Şeyh Bedreddin Destanı, Taranta-Babu'ya Mektuplar'dan bölümler ve gene o dönemde yazılmış şiirler, mektuplar yer alıyor.

Bir ozanı dört duvar arasına kapatabilir misiniz? Belki bedeniyle tutukludur, kilit altındadır, yalnızdır, ama kafası ve yüreğiyle özgürdür. Bir bakarsınız XIV. yüzyılda, Karaburun'da Börklüce Mustafa'nın ve Bedreddin yiğitlerinin peşine takılmış, Osmanlı'ya karşı savaşıyordur.

Bir bakarsınız Afrika'da, Taranta-Babu'nun yanındadır. Ya da Kurtuluş Savaşı'ndadır, Karadeniz'de, Arhavili İsmail'le birlikte Mustafa Kemal Paşa'ya silah taşıyordur, ya da Şoför Ahmet'in kamyonetinde Akşehir üstünden Afyon'a gidiyordur. Düş gücünün sınırı olabilir mi? İnsanlarım, umutsuzluğun kol gezdiği bir dönemde, tüm ütopyaların yıkılıp, çöktüğü bir karanlık çağda, en zorlu koşullarda bile "gelecek güzel günlere olan inancını" yitirmeyen bir büyük ozanın soluğunu duyurmak istiyor.