Bir şeyi bitirmek için baştan mı başlamak gerekir?
Yoksa bitirmek gerçekten bitirmek midir?
Uçurumdan düşerken insanın tek kurtuluş yolu kendisini boşluğa bırakmak ve dalgalarla dalgalanmak da olabilir.

Tüm dünya tarihinin dertlerini sahiplenen bir kadının eylemlerini absürt bir dille anlatan bu metin, evrensel bir yere ulaşmayı amaçlıyor.
Her ateşin bir sönme noktası vardır. O zaman gelince yapılabilecek tek şey külleri karıştırıp yakılabilir bir şeyler bulmaya çalışmaktır. Boğulanlar ve kurtulanların azabı da bu koşullarla dünyevileşiyor.
Sizce de gerçekten bitirebilmek mümkün mü?