Yaklaşık 80’ sürer; ara yoktur.

İtalyanca, Türkçe altyazılı.

Önemli Uyarı: Oyunda flaş ışık kullanımı bulunmaktadır.

4 Kasım tarihli gösterinin ardından Pippo Delbono’ya 25. İstanbul Tiyatro Festivali’nin Onur Ödülü sunulacaktır.

EMILIA ROMAGNA TEATRO FONDAZIONE – NATIONAL THEATRE

COMPAGNIA PIPPO DELBONO

Tasarlayan ve Yöneten: Pippo Delbono Oynayanlar: Dolly Albertin, Gianluca Ballarè, Margherita Clemente, Pippo Delbono, Ilaria Distante, Simone Goggiano, Mario Intruglio, Gianni Parenti, Pepe Robledo, Grazia Spinella, Bobo’nun sesi

“Hüznün olduğu yere neşe, karanlığın olduğu yere ışık…” Pippo Delbono tiyatronun gücünü işte böyle açıklıyor. Geçtiğimiz yıl, Dopo La Battaglia ile festivale çevrimiçi programda konuk olmuştu. Şimdi Delbono clown’larıyla birlikte, yeniden ve çok konuşulacak bir oyunla festivalde! Son yapımı Neşe, çiçeklerle bezenmiş bir kaside, insanın en temel korkusuna bir panzehir… Mutluluğun ne kadar kırılgan olduğunu Neşe ile sahneye koyan Delbono ve muhteşem topluluğu, şarkılar, dans, hikâyeler, şiir, müzik, bir parça delilik ve peri masalından dünyamıza gelen kostümleriyle, yaşamı seyircileri sarıp sarmalayan bir sevinçle kutsuyor.

Sahneye koyduğu oyunlarında sürekli olarak ışığı arayan Delbono bu ışığı, uzun yıllar birlikte aynı sahneyi paylaştığı ve 2019’da yaşama veda eden Bobò’suz gerçekleştirdiği bu oyunda eşsiz bir güzelliğin, son derece yumuşak duygu selinin içinde buluyor. Napoli yakınlarında bir psikiyatri kliniğinde, doktorların “yaşamı boyunca çocuk kalacak” dediği Bobò ile Delbono 1996 yılında karşılaşıyor ve bir daha ayrılmıyor. Konuşmayı, okumayı, yazmayı bilmeyen muhteşem bir oyuncu doğuyor sahnede. Pippo Delbono ile Bobò yirmi iki yıl boyunca aynı sahneyi paylaşıyor, birbirlerinden bir daha hiç ayrılmıyor. Neşe Bobò’nun gidişine neşeli bir veda, ağıt aslında. Antoine Bataille’in güçlü müziğine hayran kalacağınız, Thierry Boutemy’nin muhteşem çiçek kreasyonlarına dalacağınız ve her gösteri akşamında değişen bir öğrenme yolculuğuna çıkacağınız Neşe’de, kendimize, umutlarımıza, sonlarımıza ve başlangıçlarımıza doğru, anılarımızın çiçekli bahçesinde bir yolculuğa ne dersiniz? Her şeye rağmen yaşama sarılmaya ve bizi ayakta tutan neşeye övgüye davet ediyoruz sizleri…