Her birimizin doğumundan itibaren beşikten mezara çıktığımız bu yolculukta, kaybettiklerimizi göre göre, ölüm gerçeğini bilerek yaşamaya çabalamak…

Tüm gerçekçiliği ve acısıyla birlikte sorgusuzca fırlatıldığımız ‘’hayat’’ yolculuğundaki hallerimizin bize biraz da komik geldiğini itiraf etmek istedik bu oyunla. Cenaze törenlerinde nedendir bilinmez gülmesini tutamayan da biziz. Bir taziyede kendimizi etrafı incelerken bulan da. Maksadından çıkartıp hemen her durumu fazla ciddiye alan, yükselip mevkilenmek için aklını, gençliğini neşesini pervasızca sunan ve nihayetinde ancak ve ancak emekli olabilen de biziz. Emeklerkenden emekliliğe kadar bize ayrılan süre.

Peki biz insanlar bu kısıtlı vakitte neler yapıyoruz? Bakmak istedik. Baktıklarımız bizi eğlendirdi, biraz da düşündürdü. Bu gördüklerimizi de sizlerle paylaşmak istedik.
‘’ölüm’’ gibi kesin ve kasvetli bir konuya, şarkı söyleyerek, dans ederek, gülerek ve güldürerek, hatırlayarak, anarak, çocukça oyun oynayarak yaklaşabildik. Tıpkı özümüz gibi. Her türlü haliyle insanca.
Biz Ölümlerden ölüm beğenemedik. Galiba biz ölümü beğenmedik. Bir de size sunmak istiyoruz.
Buyurun, karşınızda,
‘’Ölümlerden Ölüm Beğen’’
Hem de özlediğimiz kabare biçimiyle.