“Aslında çok komik birşey var, ben kaç para ettiğimi biliyorum.
Kaç kişi söyleyebilir bunu?
Üçbin dolar ediyorum.
Çünkü Mustafa benim için o kadar ödedi.
Yani tam iki buçuk iphone.”

Dijana, o sabah Karaköy İskelesi’ne yanaşan Odessa feribotundan indiğinde, hayallerinde daha iyi bir yaşam ve mutlu bir gelecek umudu vardı. Ama onun için planlananlar, hayallerinden çok başkaydı.

İnsan tacirlerinin eline düşüp pasaportları ellerinden alınıp, evlerde kilitli tutularak fuhuşa zorlanan yüzlerce kadından yalnızca biri Dijana. Bize kendini zaman zaman dayanılması güç bir gerçeklik ve ironi ile anlatıyor.

Talimhane Tiyatrosu oyunu insan kaçakçılığında ne yazık ki önemli bir merkez olan ülkemize uyarlıyor.