Hande Şekerciler Heykel Sergisi - Sıradakiler

HANDE ŞEKERCİLER HEYKEL SERGİSİ: SIRADAKİLER

1982 Bursa doğumlu heykeltıraş. Marmara Üniversitesi Güzel Sanatlar Eğitimi Heykel Ana Sanat dalı mezunu. Mezun olduktan sonra bir süre çeşitli ressam ve heykeltıraşlarla birlikte çalıştı. Eserlerinde Klimt ve Schiele ’nin etkileri görülür. Özellikle Schiele’nin resimlerinde insan bedeni üzerinde yaptığı deformasyonları üçüncü boyuta taşımaya gayret etti. Eserlerinde feminist sanatın sıklıkla işlediği konulara fanatizmden uzak bir tavırla yaklaşma çabası gözlemlenebilir. Kadın sorunları, beden-iktidar ilişkisi eserlerinde sıklıkla işlenen kavramlardır.

Sanatçı sergi oluşum sürecini şöyle dile getiriyor:
Serginin ana fikri gerçekten de sokakta yürürken gördüğüm, beklemek zorunda kaldığım uzun ve çileli sıralarda ortaya çıktı. Beklerken insanın düşünmek için oldukça vakti oluyor! Sıraların, beklemenin maddi dünyada hepimizin yakından bildiği bir çok karşılığı var, vergi dairesi, nüfus müdürlüğü, okul, maaş kuyruğu gibi. Öte yandan düşünsel boyutta da bir ifade buldu benim kafamda, hayatımız boyunca, sevilmeyi, sevmeyi, iyi bir hayatı ve nihayetinde ölmeyi bekliyoruz. Bu hepimiz için geçerli, masa başında dev plazalarda çalışanlar içinde, atölyesinde heykel yapanlar için de... Herkes nihayetinde sıranın kendisine gelmesini bekliyor. Bütün bu sıralar, birbirinin kuyruğuna eklenmeler hayatı oluşturuyor.
“önce okula gideyim, sonra askere, sonra evlenirim, çocuk yaparım, okula gider, askere gider, çocuk yapar, evlenir, torun okula gider, sonra...”.
Hayat böyle bekleye bekleye, sıraya koyarak, sıraya girerek eriyor, tükeniyor. Kimse sıradaki yeriden memnun değil zaten.
Aslında tüm serginin fikrini, bütün hayatı tek bir cümlede özetlemiş Exupéry: “...Kimse bulunduğu yerde mutlu değildir...”

Kafamda beliren bu fikri ilk kişisel sergimle paylaşmak beni o kadar heyecanlandırdı ki, adeta arsız bir çocuk gibi bunu anlatabileceğim her medyumu kullandım. Heykel, desen, gravür, Arda Yalkin`la beraber yaptığımız video... Sergi salonuna girdiğinizde hepsi tek bir heykel gibi görünen bir çok tel-polimer heykel yaptım. Biçim ve malzeme seçimindeki ana fikir, desende yakaladığımız bol çizgiden oluşan o araştırmacı tavrı heykelde vücuda getirmek ve nasıl ki desende güzel bir tad yakaladığımızda orayı detaylandırıyorsak heykelde de bu tavrı sürdürmekti.

Açıkçası sergiyi gezip çalışmaları gördüğünde herkesin benimle aynı şeyleri düşünmesini beklemiyorum, sadece bir şeyler düşündürebilirsem benim için kafi.

Heykel yapmak, çoğu heykeltıraşın aksine hiçbir zaman metitasyon gibi olmadı benim için. Daha ziyade fikirle, malzemeyle mücadele ettiğim; Sıkıştığım, çözüldüğüm, daraldığım, rahatladığım karşıtlıklarla dolu zorlu ve keyifli bir süreç. Yine çoğu meslektaşımın aksine hiçbir zaman çocukluk hayalimde heykeltraş olmak yoktu. Annemin beni sınava sokmasıyla girdiğim bölümde neredeyse mezun olmama yakın malzemeyle mücadele etmenin, fikrinin boşlukta yer kaplamasının verdiği hazzı farketmemle, artık heykelden başka bir şey yapamayacağımı anlamam bir oldu. O zamandan beri en keyif aldığım işlerden biri heykel yapmak.

Genç sanatçı Hande Şekerciler’in “Sıradakiler” ismini verdiği tel-polimer heykelleri, desen, gravür ve Arda Yalkin`la beraber yaptığı video sunusunu 10 Kasım – 5 Aralık 2010 tarihleri arasında Galeri Selvin’de görebilirsiniz.
www.galeriselvin.com