Nis 29, 2024 ~ Nis 29, 2024
Hayatı sanatla estetize edebilmek hüneri, bütün nicelik ve nitelik dengeleriyle birlikte insana ait ise; bunu başarabilmiş toplumlar insâni medeniyetlere sahip toplumlar değil midir? Bütün insan unsuruyla "birlikte" bu hüneri gösterebilmiş olan geçmişimize müzik sanatı penceresinden baktığımızda aslında açık ve temiz bir anlatımla bugün dahi konuştuğunu duyabilir miyiz? Bu ifâde biçim ve içerik olarak alışageldiğimiz uslûba benzemiyor gibi gelse de biraz kulak verdiğimizde çok konuşup az anlaşan "iletişim çağı insanı" olan bizlere hikmet ve estetiği teklîf ettiğini duyabilir miyiz?
İnsanın salt zihnine değil de can kulağına söyleyen bir bilgeden sohbet dinler gibi "KAR-I NATIK"ı bu gün dinlediğimizde, yeniden "insâni medeniyet"in şifrelerini verdiğini duyuyor olabilir miyiz? Müziği müzikle öğrenen ve öğreten bir estetik teklif, "uslûb`ul lîsan aynıyle insan" özdeyişimizi hatırlatıyor olabilir mi? Peki ya konuşmaktan çok işitmeye olan ihtiyacımızı anımsatıyor olabilir mi?
Bütün bu soruların cevabını sözün bitip san`atın konuştuğu, sanatçısının dahî dinleyicisi olduğu "Kâr-ı Nâtık" konserinde aramaya ne dersiniz?
Nis 29, 2024 ~ Nis 29, 2024
Nis 29, 2024 ~ Nis 29, 2024
Nis 29, 2024 ~ Nis 29, 2024
Nis 29, 2024 ~ Nis 29, 2024
Nis 29, 2024 ~ Nis 29, 2024