Nis 15, 2024 ~ May 21, 2024
Dostluğun, kardeşliğin, barışın ve aşkın destansı bir coşkuyla yaşandığı cennet misali bir Ege kenti... Ve bir sabah, bütün güzelliklerin çekip gittiği, ortalığın –kurgulanan bir cinnetle- çığlıklar, feryatlar ve naralarla cehenneme dönüştürüldüğü kent... Ve duygularıyla, düşünceleriyle bir kenarda unutulan, dünyanın en aziz ve asil varlığı İNSAN...
“Ben 3 yıl boyunca savaşırken hep barışı düşündüm. Neden, neden kardeşçe yaşamak varken yüz binlerce ölüm? Ha bizden ha onlardan, hepsi insan... Beyaz güvercinlere doğrulttuğum mavzerimi Ay dedeye çevirip çektim tetiği yüreğimin yüküyle. Sahiden de ey insanlar! İki kez küsüp iki kez barışmaya bile vaktimiz yokken şunun şurasında, bu küçücük dünyaya kocaman bir savaş nasıl sığar?”
Yazan: Dinçer Sümer