Sınır Dışı Saatler

“Sınır Dışı Saatler”, 1974 Kıbrıs çıkarması sonrası dönemde doğan ve Türkiye’ye göç eden, sonra da doğduğu topraklara ve sevdiği kadının izlerine geri dönen Mete’nin Odysseus serüvenini, içsel - fiziki yolculuğunu, kurmaca - belgesel sentezinde, sinematografik bir öznel - insani anket biçiminde anlatıyor…

“Sınır Dışı Saatler”, Mete’nin hikâyesinde, özünde, insanlığın ortak bir özneleşme serüveni ele alıyor.

Film, dramatürji tekniğinin ve sinematografik anlatım operasyonlarının özgünlüğüyle, Mete’nin tekil ve yerel bir serüvenini, özünde tüm insanlığın kendi içsel yolculuğu ve kendini yeryüzünde anlamlandırma, tarih içinde yapılandırma ve özne olma sorunsalının metaforu olarak evrensel bir boyutta anlatıyor.

Bu anlamda film, Batı’nın ve ülkemizin gündeminde olan Kıbrıs Sorunu’nun, bu kez sinema sanatının özgün sinemasal - fikirleriyle düşünen ve tartışmaya davet eden bir eser olarak, ilgili taraflar ve tüm insanlık adına barışçıl bir biçimde çözülmesi yönünde düşünmeye davet ediyor.

“Sınır Dışı Saatler”, seyirciye, Kıbrıs’ın insanın içini ferahlatan doğa mekânlarından oluşan kurgusal evreninde aşk ve dostluk duygularıyla devinen karakterlerin kendilerini ve geçmişini bulma, geleceklerini tasarımlayabilme perspektifi içinde ifade ettiği tüm farklı fikirlerinin ve yeryüzünde ikamet etme biçimlerinin demokratik - politik anketini sunuyor.

Film, sinemasal fikirlerin kurmaca eser içindeki belgesel anketlerle ritimlenen sinematografik özgünlüğü ve dramatürji tekniklerinin hikâye anlatma becerisinin sentezinde seyirciye özgün bir bakış sunarken; aynı zamanda barış ve gelecek için düşünmeye ve Kıbrıs`ta yaşanan süreci anlamaya davet eden bir sinematografik eser olarak kendini yapılandırıyor.

Sonuçta “Sınır Dışı Saatler”, Kıbrıs Sorunu’nun halkların kardeşliği, bir arada yaşam hoşgörüsü ve barışçıl çözümü konusunda, sadece Türkiye ve Kıbrıs seyircisine değil, aynı zamanda tüm dünyaya yönelik özgün bir sinemasal sesleniş olarak hikâyesini kurguluyor…