Tatlı Hüzün

"O zaman başka bir fotoğraf hayal edin; herkeste olan, yüzlerin yakından bakmadan seçilemeyecek kadar küçük olduğu bir sınıf fotoğrafı. İster beş ister elli yıl öncesine ait olsun, orta sırada hayal meyal görünen biri vardır; adının geçtiği hiçbir anı, hiçbir dernek, skandal ya da başarı olmayan biri. Merak edersin: Bu kimdi? İşte o, Charlie Lewis."

1997 yılında Charlie, eski lise fotoğraflarınıza baktığınızda kim olduğunu hatırlamadığınız o çocuktu. Sınavları iyi geçmemişti. Evinde işler pek yolunda gitmiyordu, göz kulak olması gereken bir babası vardı ve Charlie'nin aklındaki en son şey geleceğiydi.

Sonra hayatına, ne yapmak istediğini bilen, kendinden emin Fran girdi ve Charlie pek de yolunda gitmeyen hayatına rağmen umuda kapılmaya başladı.

Ancak Charlie, Fran ile birlikte olmak istiyorsa, arkadaşlarının tüm saygısını kaybetmek ve bambaşka biri olmak uğruna kendisine sunulan zorlu seçeneğe göğüs germek zorundaydı. Kumpanya'ya katılacaktı, üstelik bununla da bitmiyordu.

Tatlı Hüzün, yetişkinliğe giden taşlı yolda yaşananların, aile yaşamının karmaşasının, arkadaşlığın insanı hayata bağlayan gücünün ve ilk aşkın, ancak bittikten sonra neye uğradığımızı anladığımız o bir anlık, yakıcı patlamasının trajikomik bir anlatısı.

"Yalnızlığın buz gibi acısına, ilk aşkın mucizesine ve Shakespeare'in kelimelerinin kalıcı gücüne merhametli ve zekice bir bakış."
- Spectator -

"Nadiren görülen ve gıpta edilen edebi özellikler: Popüler olabilen ciddi bir roman, kalıcı olacak bir çoksatan."
-Observer-

"On yıl önce Bir Gün'e vurulan okurlar hayal kırıklığı yaşamayacak."
-Sunday Mirror-