Fahreddin Dede’nin Bahâriyesi ve Neyzenler
“Hüseyin Fahreddin Dede’nin 100. Vefat Yıldönümü Anısına”
Sanat Yönetmeni: Mehmet Güntekin

İçinde bulunduğumuz 2011 yılı, Türk Mûsıkîsi tarihinin önderlerinden olduğu kadar, İstanbul’un manevi dünyasının da vazgeçilemez önemdeki mimarları arasında mümtaz bir yere sahip olan Bahâriye Mevlevîhanesi Şeyhi Hüseyin Fahreddin Dede’nin 100’üncü irtihal yıldönümüdür.

Fahreddin Dede, mûsikî birikimini, Yağlıkçızâde, Mutafzâde ve Dede Zekâi Efendi gibi Mûsıkîsi tarihimizin büyük kutbu Dede Efendi’nin üç önde gelen öğrencisi başta olmak üzere, devrin üstatlarından elde etti. Yaşadığı dönemde en önde gelen temsilcisi olduğu Mûsıkîsi geleneğimizin günümüze ulaşmasında büyük pay sahibiydi. Zira birikimini, öğrencileri Rauf Yektâ, Subhi Ezgi, Sadeddin Arel, İsmail Hakkı Bey, Kâzım Uz, Emin Dede ve Musullu Şeyh Osman Dede gibi bir devrin büyük Mûsıkîsi adamlarına aktarmıştı. Mûsikî tarihimizin sayılı ney virtüözlerinden ve Mûsıkîsi bilginlerinden olan Hüseyin Fahreddin Dede, âyin repertuarımızın şâheserlerinden biri olarak kabul edilen meşhur Acemaşiran Âyin’in yanı sıra saz eserleri ve sözlü eserler bestelemişti.

“Fahreddin Dede’nin Bahâriyesi” adını verdiğimiz proje, tasavvuf, Mûsıkîsi, kültür ve sanat tarihimizin olduğu kadar İstanbul medeniyetinin de yapıtaşları arasında mümtaz bir yeri olan Hüseyin Fahreddin Dede’yi, 100’üncü irtihal yıldönümünde, adına ve temsil ettiği formasyona yaraşır bir ağırlıkta anmayı amaçlıyor. İki bölümden oluşacak projenin birinci bölümünde, Hüseyin Fahreddin Dede’nin Acemaşîran Âyini; ikinci bölümde ise saz eserleri ile sözlü eserleri icra edilecektir.