"Gazelhan", hikaye anlatıcısı İlyas Odman'ın 2000 yılında ürettiği ilk solosu "Yorgun" ile başlayan otobiyografik "roman"ın son halkasıdır.. "Yorgun'un ardından "oggi niente" ve "yolluk" adlı soloları ile birleşen bu çalışmada İlyas, kendinin yirmili yaşlarından kırklı yaşlarına geçerken kendi hayatında şahit olduğu insan evrelerine; aşk'la, ayrılık'la, şehvet'le, ölüm'le... karşılaşan bir çocuğun büyüme hikayesine şahitlik etmeye gayret etti. "Gazelhan", belki de ölümden sonrasını yani dilden ve yapılardan sonrasını, içimizde hep barındırdığımız şiir ve şarkının peşindeki son halka. İrlandalı şair Yeats'in ,"Şair, temel elementlere seslenir." adlı şiirini oyuncak eden "Gazelhan", seyircilerini teatral olan ile performatif olan arasında sürekli değişen trajikomik bir çabaya şahit olmaya çağrıyor. Odman'ın "Gece Yanıgı / Zona Zoster" adı altında birleştireceği tüm soloların son parçası olan "Gazelhan" da seyirci son kez bu sololrı teatral olmayan bir sadelik içinde izleme fırsatı buluyor.