Pi Artworks Istanbul, Türk - Amerikan multimedya sanatçısı Ahmet Civelek’in solo sergisi Number 3: Grit’e 24 Kasım - 29 Aralık 2018 tarihleri arasında ev sahipliği yapıyor. Bu sergi, sanatçının Pi Artworks İstanbul’daki ilk kişisel sergisi olurken, kariyerindeki üçüncü kişisel sergisidir. Sanatçıların genellikle uzak durduğu bir kavram olan “yıkım”ı merkez alan sanatçı, yeni çalışmalarında; sıradan, hazır yapım ve oldukça çelişkili bir madde olan ticari olarak üretilmiş zımparayı kullanır. Civelek’in sürece dayalı pratiği; çizim, heykel ve yerleştirmelerinde şiirsel ve sembolik alanları içinde barındırır.

Sık sık olumsuz çağrışımlarla dolu olsa da, sanatçı yıkım eylemini yaratıcı bir kaynak olarak samimi ve belki de yaratma eyleminden daha erişilebilir olarak görür. Civelek, Amerika’da doğmuş olmasına rağmen İstanbul’da, jeopolitik istikrarsızlığın arttığı bir dönemde yetişmiştir. Sanatçı, sıklıkla gündelik hayatın önceliklerine tanıklık ederken, aynı zamanda yaratım ve yıkım döngüleri ile uğraşır. Buna eş zamanlı olarak, eskiden ve şimdi de olduğu gibi, gündelik hayata dair başarısızlık ve şiddet görüntüleri ile dolu olan Amerikan kitle iletişim araçlarını tüketir. Yaratım-yıkım ve sanatçı-izleyici arasındaki bu farklı ve muhalif deneyimler, sanatçının belirli diyalektik ilişkileri karşı karşıya getirip sentezlemesini ve keşifsel araştırmalarını materyallerin doğasına ithaf etmesini sağlamıştır. Sanatçı pratiğini geliştirdiği ilk zamanlarda, ziyaretçilerin gelip farklı malzemeleri imha edebileceği “Yıkım Şirketi” adlı bir mekan açmıştır. Zamanla, bu keşifler olgunlaşıp basitleştirilmiş ve bu sergide sunulan çalışmaların tümünü oluşturan daha incelikli ve mecazi bir hal almıştır.

Bu sergi tümünde aynı zımpara kağıdı kullanılan, aynı ortamda bulunan üç farklı çalışma grubundan oluşur. Zımpara kağıdı; birbiriyle çatışan ve birbirine yapışık bulunan bir malzemedir: yaratım sürecinde yüzeyler ve nesneler yavaş ve üstünkörü bir şekilde tahrip edilir. Tasarlandığı şekilde uygulandığında, pürüssüz ve cilalı bir görüntü elde edilse de aşınmış ve potansiyel olarak tahrip edici kalmaya devam eder. Zımpara serisi, bir nesnenin nasıl imha olduğunu ve nasıl imha edilebileceğini ortaya koyan materyal özellikler üzerine bir çalışma olarak; sanatçının amacı, stratejisi, ilgi alanları ve şans kavramı ile birlikte düşünülebilir. Bu çalışmalar; çeşitli renkler ve dokulardan oluşmuş, bir dizi zımpara kağıdı ile yapılan resimleri, çeşitli heykelleri ve izleyicinin içinde yürümeye davet edildiği bir enstelasyonu içerir. Dolayısıyla işin doğasında olan “kendini imha etmek” ihtiyacı karşılanmıştır. İzleyici, sergi mekanında bulunup enstelasyon ile etkileşime girmeye davet edilir. Kullanılan zımpara kağıdı, üzerinde yürüyenlerin ayakkabı tabanlarını hafifçe aşındırır. Böylece yıkım ve yaratım dinamiklerini, izleyicinin katılımı yoluyla ortaya koyan yeni, deneyimsel bir çalışma yaratılmıştır.