Ayfer Karamani - Seramik Heykeller

50. yılını 2007’nin ekim ayında İşsanat’ta açtığı retrospektif sergiyle kutlayan seramik sanatçısı Ayfer Karamani, 53. sanat yılında İstanbul Arkeoloji Müzeleri’yle ortak bir etkinlik gerçekleştirerek, “Seramik Heykeller” adıyla yeni bir sergi açıyor. Sanatçı, son heykellerini müzenin bahçesinde sergileyecek.

Ayfer Karamani kimdir?
1933`da doğan Ayfer Karamani, Türkiye’nin seramik sanatı duayenlerinden biri sayılmaktadır. İstanbul Güzel Sanatlar Akademisi’nin kumaş desenleri ve seramik bölümlerinde öğrenim gördükten ve 1955`de mezun olduktan sonra, 1957`de eşi Sabit Karamani’nin evde kurduğu seramik atölyesinde çalışmalarına başladı; o günden bugüne çalışmalarını aralıksız sürdürüyor.
Ayfer Karamani son 32 yıldır İstanbul’da Tünel’deki atölyesinde çalışmakta. 1954`den beri yurtiçinde ve yurtdışında onlarca kişisel sergi açtı, ulusal ve uluslararası birçok karma sergiye katıldı, ödüller aldı. Radyoculuğu ve fotografçılığı yanı sıra kendisi de seramik sanatçısı olan eşi Sabit Karamani’nin yaptığı seramik sırları, Karamani atölyesinin imzası haline geldi. İstanbul, Adana, Mersin ve Bodrum’da değişik kurumlara ait binalara, bazıları Sabit Karamani’yle birlikte olmak üzere 20’den fazla seramik duvar panosu uygulaması yaptı. Eserleri yurtiçinde ve yurtdışında çeşitli koleksiyonlarda yer aldı.

Çalışmaları
İlk yıllarda doğal renklerle uyum içindeki soyut formlar ve panolar çalışan Ayfer Karamani, sonraki yıllarda doğadan etkilenerek sürdürdü çalışmalarını. Soyutlamaları giderek en çok kayaların etkisi altında kalır oldu; bu çalışma biçimi, kendi özel sırlarıyla tam bir bütünleşme sağladı. 80’li yıllarla birlikte, bu doğa soyutlamalarının içine insan figürleri karışmaya başladı. Kahverengi, gri ve türkuvaz tonlarının ağırlıklı olduğu, çoğunlukla tek renkli eserlerde betimlenen insanlar, genellikle acılarını ifade eden yarı soyut biçimlerdi. Sonra bu insan figürlerinin ifadeleri giderek yumuşadı, 90’lı yıllarda aşka ve âşıklara dönüştü. Soyutlama biçimi daha yalın bir ifadeye büründü, renklerdeyse bir değişiklik olmadı. Aynı yıllarda bir dönem, antik tapınaklardaki mimari elemanlardan ve frizlerden edindiği izlenimlerini seramiğine aktarmaya başladı. İnsan figürlerini bu elemanlarla birleştirerek hem heykeller hem de panolar üretti. Tek renkli çalışmalar sürdü, ama varolan renk skalasına mat kırmızılar, mat siyahlar eklendi.
Ayfer Karamani, son yıllarda heykel çalışmalarına çok ağırlık verdi. Çalışmalarının boyutları giderek büyüdü; doğa soyutlamalarının içindeki insanların bir kısmı, kayaların içinden sıyrılıp çıkmaya başladılar. Bu yeni tarz çalışmayla birlikte, soyutlamanın yalınlaşması en üst düzeye ulaştı. Son sergisi için çalıştığı heykellerin bir kısmında ilk kez birkaç rengi birlikte kullandı.

İstanbul Arkeoloji Müzeleri bahçesindeki antik dönem heykelleri arasında bir sergi yapmak, Ayfer Karamani’nin son yıllardaki düşlerinden biri oldu. Antik çağ sanatına hayran biri olarak, özellikle büyük boyutlu seramik heykeller yapmaya başladıktan sonra, bu eserlerini müze bahçesindeki heykellerle buluşturma, onları yanyana görme arzusu, sanatçının içindeki çalışma dürtüsünü bambaşka bir biçime soktu.

Ayfer Karamani, kimisi kayaların içinden çıkıp özgürleşmeye çalışan, kimisi ağaçların gövdesine sığınan, bazen de dev binaları içine alan “seramik kadınlarının”, binyıllardır birlikte olduğumuz eski dünya temsilcilerinin yanı başına yerleşerek, içinde biriktirdiklerini çok daha güçlü bir biçimde ifade edebilmesini sağlayacağına inandı.

Sergi Pazartesi günleri dışında 09.00 – 16.00 saatleri arasında görülebilir.