Sanatçı sergideki resimlerin çıkış noktasını toplumları yöneten kişi ve kurumların siyasi amaçlı dil oyunları, War on Terror, Intelligent Design gibi yozlaştırılmış kelime öbekleri, internet arama motorları ve Giambattista Tiepolo’nun Apollo and The Four Continents adlı eseri olarak sıralıyor.

Çalışmalarını birbiri ile çelişkili bir aşamalar bütünü üzerine oturtan Barış Göktürk, siyasi kampanya ve askeri operasyon isimleri gibi kasıtlı dil sapmalarını kendisine baslangıç olarak seçiyor. Pre-Emptive Strike, Enhanced Interrogation gibi bilinçli kavram karmaşalarını internet üzerinde artarak ulaştığı imgeler ile organik kolajlar hazırlıyor. Daha sonra bu kolajlari önceden hazırladığı bol dokulu, dirençli yüzeylere resimleyerek içselleştiriyor. Bu çoktan katmanlı üretim sürecinin her aşamasında kaybolan bilgi temelli ögeler yerlerini plastik şartlanmalara bırakıyor. İşlerinde zengin katmanlı yüzeyler ve aykırı malzemeler ile karşımıza çıkan Barış Göktürk biçim ile imge arasındaki kaymalar üzerine yoğunlaşıyor.

Barış Göktürk sergideki işlerin kendisi için önemini; “Esas olan, resmin, sürekli gelişen bilgi teknolojilerinin neden olduğu dil karmaşası ve görüntü çöplüğü karşısında hazır görme alışkanlıklarına meydan okuması. Göstermek yerine saklaması, anlatmak yerine dilinin varmaması. Bu noktada, göze düşen sırf görmek değil, içinden görmek, rağmen görmek, arkasını görmek olmalı” diyerek özetliyor…

21 Ocak - 20 Şubat 2010 tarihleri arasında gezilebilecek sergide, sanatçının tuval üzerine karışık malzeme ile ortaya çıkardığı son çalışmaları görülebilir.